Bu heyatda uğrunda mübarize
edeceyimiz o qeder çox şey
varki... xeyallarımız, arzularımız,
meqsedlerimiz... bes sevgimiz?
Sevgimiz uğrunda hara qeder
mübarize aparmaq lazımdı? Bezen
vaxtında teslim olmaq, ele özü bir
qalibiyyetdir.
Xedice Ayxanla söhbet ederken
vaxtın nece keçdiyini anlamamışdı.
Birden divardakı saata gözü sataşdı.
Celd ayağa qalxıb, telaşla:
- Ne?! Ne vaxt 8 oldu? Derse
gecikecem-deyib, öz otağına teref
qaçmaq isteyirdi ki, Ayxan
qolundan tutaraq, onu saxlayıb
dedi:
- Dersden sonra görüşeceyik?
Xedice elini çekib, başdan sovmaq
uçun:
- He, he. Mütleq. – deyib, getdi.
Ayxan masaya dirseklenib, bezgin
bir şekilde:
- Bu dünya da, öz evinde yaşayan
sevgilisi ile bele adam kimi görüşe
bilmeyen ilk axmaq menem
yeqin...
Xedice otağına keçib, celd
hazırlaşmağa başladı. Yatmış
görünen Nuru oyatmamaq üçün
elinden geldikce yavaş hereket
edirdi.(müellif: Cemile Memmedli)
Sonda inanılmaz bir süretle
hazırlaşıb, çarpayısın üstündeki
telefonu götürdü. elinde 2-3
saniye saxlayıb, “bu niye istidi”-
deye düşünse de, “yeqin xarab
olur” – deyib, çantasına atdı. O
otaqdan çıxdıqdan sonra Nur
çarpayıdan qalxıb, otaqdan çıxdı.
Qonaq otağına gelib, Ayxanın hele
de orda olduğunu gördükde üzüne
mesum bir ifade verib içeri keçdi.
Ayxana burda olduğunu belli
etmek üçün ince bir sesle dedi:
- Sabahın xeyir. Seher yemeyi
hazırlayım?
Ayxan başını qaldırıb, Nurun
gülümseyerek ona baxdığını görüb,
qeyri-iradi gülümsedi:
- Senin de. Eziyyet çekme.
Nur:
- Ne eziyyeti? 5 deqiqeye
hazırlayaram. Işe ac getme -
deyib, utanaraq başını aşağı saldı.
Ayxan indi yadına düşmüş kimi eli
ile başını tutub “ oyda, iş lap
yadımdan çıxıb. Bu Xedice
gelenden ağlımda heç ne qalmır”-
deye düşünerken, birden diqqetini
Nurun esnemesi çekdi. Bir ev
sahibi kimi soruşdu:
- Rahat ola bildin? Bir az yuxusuz
görünürsen.
Nur utanaraq, başını aşağı salıb:
- Eviniz çox rahatdı. Amma bir az
yuxusuzam. Çünki Xedice bacı
bütün gece tel- deyib, celd

[1] 2 3 >>