gelirdiler. Nur çantasının
qulpunu qezeble sıxıb, pıçıldadı:
- Bunu siz istediz...
2 GUN SONRA:
Nur qonaq otağına keçib,sufre
başında oturanlara nezer salaraq,
zeif bir sesle dedi:
- Asim baba, atam bu gun sizi
çağırıb sohbetleşmeye.
- Yaxşı gederem qızım, xeyir ola
InşALLAH.
Nur 2 saniyelik Ayxana baxıb,
başını aşağı salaraq:
- Seni de çağırıb...
Ayxan fikirli olduğundan, bunu
eşitmeyib yemeyine davam
edirdiki, yanında oturan Xedice
qoluna toxunub pıçıldadı:
- Sen de getmelisen.
Ayxan:
- He, yaxşı- dese de, ağlı hele o
zeng de idi. Zeng bir daha tekrar
olmasa da, Ayxanın ureyine şubhe
duşmuşdu artıq. Xedicenin
oyununu xatırladıqca, nedense
xeyanetine inanmaq gelirdi
içinden...
Artıq gunorta olmuşdu. Nur ve
Xedice Ayxangil getdikden sonra
bazar gunu olduğundan evde
oturmuşdular. Bir-birleri ile heç
danışmadıqlarından, Xedice otağına
kecdi. Bunu furset bilen Nur,tez
telefonunu çıxararaq, kime ise
zeng etdi. Sadece bir cumle dedi:
- Vaxtdı, gel...
30 DEQIQE SONRA:
Ayxan artıq bu meclisden sıxılmağa
başlayirdi. Eli ile başıni tutub, oz-
ozune pıçıldadı:
- Menim ne işim var bu qocaların
arasında? Gerek gelmezdim.
Birden telefonuna gelen zenge
diksindi. Ekranda bir ad yazılmışdı:
Nur.
Celd otaqdan çıxıb, telefonu
açdiqda aramsız hıçqırıqlar eşitdi
sadece. Ne olduğunu
anlamadığından, telaşla soruşdu:
- Alo? Nur? Ne olub?
- Aa alo... Ayxan nolar gel...men
artıq doze bilmirem..bu..bu dinsiz
bu evde...gozumun qabağında..çox
qorxuram.
- Ne olub axi? Açıq danış?
- Birini getirib...her gece danışır,
dinmedim. Amma bu gun birini
getirib..qorxuram. Komek et...
Elaqe kesilsede Ayxan anlamışdı.
Nur Xediceden danışırdı. Ayxan
birden ureyinin sıxışdıgını hiss etdi,
elini divara soykeyib pıçıldadı:
- Bu ola bilmez.. O elemez. O ele
bir qız deyil.
Bu sozleri ne qeder tekrar etse de,
en pis ssenari canlanırdı gozunde.
Ozunu yorğun hiss edib,divarin
dibine çokdu. Bele şubhe içinde
qala bilmezdi. Celd ayağa

<< 1 2 [3] 4 >>