demedin?
Ayxan üzünü çevirib:
- Çünki o ne de olsa babamın
qohumudu, bunu bilmese yaxşıdı.
Nur esebi bir sesle:
- Amma Asim baba o qızın neler
elediyini bilmelidi. Qoy o da bilsin
o qızın eslinde exlaqs...
Ayxan onun sözünü bitirmesine
icaze vermeden, qolundan tutub,
dişlerini qıcıyaraq:
- Bunun sene dexli yoxdu! Babama
ve başqasına bir kelme bele
deme!- deyib, qolunu buraxıb,
qezeble otaqdan çıxdı.
Nur sert şekilde örtülen qapının
sesine diksinib, esebilikle dedi:
- Demeli hele o ağlındadı he? Men
onu çıxartmağı bilerem!...
Axşam Ayxan eve geldik de, bir-
başa öz otağına keçmek isteyirdi
ki,
Nur qonaq otağının qapısından ona
sesledi:
- Ayxan.. yemek yemeyesen?
Ayxan yerinde dayansa da, kefi heç
olmadığından, arxaya bele
baxmadan dedi:
- Ac deyilem.
- Mende, amma biraz söhbet
etsek? Bütün günü evde tek çox
darıxıram?
Ayxan geriye çevrilib, etiraz
etmek isteyirdi ki, Nurun az qala
dolan gözlerini görüb könülsüzde
olsa qonaq otağına teref addımladı.
O Nurun yanından keçib, divanda
oturarken, Nur da qalib kimi
gülümseyerek, gedib onun yanında
oturdu. Ayxan zorla gülümsünüb,
dedi:
- He, neden danışaq?
Nur biraz daha ona yaxınlaşıb,
gülümseyerek:
- Meselen nelerden xoşumuz
gelir? Menim özüne inanan,
ayaqları üstünde dura bilenlerden
xoşum gelir.
Ayxan bu suala biraz çaşsa da,
birden ağlına gelen bir şeye
gülümseyib, dedi:
- Menim sefeh qızlardan xoşum
gelir...
Nur şoka girmiş kimi dayanıb,
özünü toplayıb, süni bir
gülümseme ile dedi:
- Axı senin dindar qızlardan xoşun
gelirdi.
Ayxan birden teeccüble Nura baxıb
dedi:
- Bunu hardan bilirsen,
- Yeni ele eşitmişem...
- Ola biler... o evveller idi. O vaxt
sevginin ne olduğunu bilmirdim.
Nur onun Xediceni nezerde
tutduğunu bilse de, özünü o yere
qoymayıb, gülümseyerek:
- İndi bilirsen he? – deyib,
Ayxanın elin i tutmaq isteyirdiki,
açılan qapının sesine diksinib, celd
elini çekdi.
Lakin bunlar Ayxanın diqqetinden
qaça bilmemişdi. Nur suni
canfeşanlıqla,

<< 1 [2] 3 >>