Sonrakı
MaRaQLI HeKaYeLer
Bolum 22
Muqeddes Virgin
2 GÜN EVVEL:
Xedice qadını qucaqlayıb,
hönkürerek
ağlayırdı. Qadın onun saçlarını
sığallayaraq,
dedi:
- Ağlama gözelim, nolub sene?
Xedice olanları danışmaq istese de,
“ ne
deyecem? Oğlundan anasına
şikayet
edecem?”- deye düşünüb, dedi:
- He-heç ne...
Melahet xanım anlamışdı ne
olduğunu. Çünki
o her gün sirf oğlunu bir neçe
saniyelikde olsa
görmek üçün gelirdi ve onların
sevgisini de
anlamışdı. Xedicenin üzünü elleri
arasına
alaraq, gülümseyerek dedi:
- Menim gelinim niye ağlayır axı?
Xedice “gelinim” sözünü eşitdikde,
celd geri
çekilib, telaşla:
- Ne-ne? Ele bir şey yox...
Melahet xanım, onun sözünü kesib,
gülümseyerek dedi:
- Oğlumun seni sevdiyini bilirem.
Xedice bu söze daha da kövrelib,
ağlamağa
başladı. Onu qucaqlayan Melahet
xanıma
qısılıb, pıçıldadı:
- O meni sevmir...
Beli, bu an Xedice sinideki çayı
Ayxana uzadıb,
üzüne bele baxmadan uzaqlaşdı.
Ayxan hele
de teeccübden donub qalmışken,
Asim baba
maraqla soruşdu:
- Qızım sen refiqengilde deyildin,
Xedice ne deyeceyini bilmezken,
melahet
xanım onu qabaqladı:
- Men çağırmışam kömek etsin
deye.
Her kes olduqca sakit görünse de,
2 nefer heç
özünde deyildi. Gözünü Xediceden
çeke
bilmeyen Ayxan ve bu an Xediceni
öldürmeye
hazır olan Nur. Xedice ise, ikisine
bir defe de
olsun baxmayaraq, sakitce söhbet
edirdi.
SEHER:
Universitetin qapısı ağzında
dayanan Ayxan,
(müellif: Cemile Memmedli)
durmadan öz-
özüne pıçıldayırdı:
- Men sadece anamın evinde ne işi
olduğunu
soruşmağa gelmişem, başqa heç
ne!
Birden universitetden çıxan
Xediceni görüb,
üzüne soyuq bir ifade vererek
qarşısına çıxdı.
Xedicenin sanki onu görmürmüş
kimi
yanından keçmesinden donub qalsa
da,
özüne gelib arxasıyca gederek
qolunu tutdu.
Xedice ona baxmadan:
- Ne var?-dedik de,
- Danışmalıyıq-deyib, etirazlarına
mehel
qoymadan özü ile çekmeye
başladı. Kiçik bir
parka çatdıqda, qolunu buraxıb
qezebli
görünerek

[1] 2 3 ... 5 >>