dedi:
- Senin ne işin var anamın evinde?
Xedice qolunu ovuşdurub,
esebilikle:
- Çünki ora anamın emisi oğlunun
qızının
evidi.
Ayxan bunu eşidib, yazıq görkem
alaraq:
- Yene başladı bu dedemin qurd
dayısı
söhbeti?
Xedice gülmek istese de, özünü
toplayıb,
qezeble dedi:
- Bitdise gede bilerem,
Ayxan esebilikle:
- Yox, hele sözüm var.
Dese de, nece deyeceyini
bilmediyinden
susdu. Deqiqelerce sakitce bir-
birlerine
baxdılar. Sonunda dözmeyen
Xedice:
- O meseleni soruşasan da he,
Ayxanın ağlındakı o olsa da, özünü
sındırmayıb:
- Yox. O mesele aydındı, sen meni
aldatdın.
Xedice esebilikle:
- Bunu sene sevgilin NUR dediyine
göre
inanarsan.
Ayxan çiynini çekib:
- Ne sevgilisi? Onu sevdiyini
deyen olub?
- Yox amma, onun seni sevdiyini
deyen olub.
- Kim?
- Özü!
Ayxan bir an duruxub:
- Uydurma, ne vaxt olub bele şey?
Xedice başını aşağı salaraq:
- Geldiyi gün.
- Bes mene niye demedin,
- Demek isteyen de, sen Asim
babanın onunla
evlendirmek istediyini dedin. Men
de
düşündümki desem, ele bilesen
qısqaniram.
Ayxan qaşlarını çatıb düşünse de,
birden
qımışıb:
- DEmeli meni qısqandın?
Xedice qizarsa da, üzünü çevirib:
- Yox.
- Yeni qısqandın?
Xedice utandığından, esebi şekilde:
- Bizim indi ki problemimiz bu
deyil axmaq!-
deye qışqırıb, üzünü çevirib getdi.
Özüne gelen Ayxan, arxasıyca:
- He! Problemimiz senin xeyanet
etmeyindi-
deye qışqırıb, saçlarını esebilikle
qarışdırıb,
pıçıldadı:
- Yoxsa etmemeyindimi? Off! Deli
olacam!
Gedim birde Nurla danışım...
Nur otaqda gezinib düşünürdü: “of!
Ne ise
istediyim kimi getmir. Alınmasa ne
edecem?
Onda son çareye el atmalı olacam”.
Ele bu vaxt
telefonu yene zeng çaldı.
Ekrandakı nömreni
tanıyıb, zengi qebul etdi:
- Of, Alik. Demedim zeng eleme?
Seherden
zeng edirsen!
- Elya ele deme. Darıxmışam axı
senin üçün.
Hem mene borclusan.
Nur üz-gözünü buruşdurub:
- Bildik. Indi vaxtım yoxdu, sonra
görüşerik.
- Qaşa bilmezsen. Artıq evin
qabağındayam.
Nur

<< 1 [2] 3 4 5 >>