Men seni sevdim..
Varlığını sevdim
Seni özünde yaşadan heyatı sevdim
İlk danışmamızı,zarafatlarımızı sevdim
Mene balaca uşaq kimi davranmanı sevdim
Mene gülüş doğuran leqebler söylemeni
sevdim )
Ince gülüşünü sevdim...
Heyecanını, nigarançılğını, meni her yerde
axtarışıını sevdim
Senli gecelerimi,senli sabahlarımı sevdim
Men seni sevdim...
Mene esebleşmeni, hiddetlenmeyini sevdim
Aramızda soyuq külekler esdi
Ve bu külekler titretdi meni xezan yarpaqı
tek
Ayrıldıq sandım...
Uzuldum,ağladım, darıxdım
Senin hesretden yaranan,senin üçün axan o
göz yaşlarımı sevdim...
Sessizlik...Yoxsan
Barmaqlarım tereddüdle nömreni yigir
Sakitlik
Tekce nefeslerimiz eşidilir.Amma men
dözmedim
Seni cox sevdiyimi,sensizliyin cehennem
ezabı oldugunu söyledim
Agladım,yalvardım,meni buraxıb getme
dedim (
Amma sen insafsizcasına susmana davam
etdin
Elbette susacaqdın...Cunki
Çunki sen menim feryadımı eşitmedin
Men o feryadı ür'yimde etmişdim
Sessizce...
Beli..men seni bele sevdim...