Bu gün geriye baxmaq istedim.
Bağladığım bir kitabı yeniden vereqlemek
istedim...
Seni xatırlamaq istedim.
Hüzün dolu göz yaşlarım axsın
istedim,sessiz,semirsiz,sebebs​iz...
Geriye dönmek elimde olsaydı teqvimlerin
vereqlerini cırardım tek-tek.
Qaytarardım geriye seni, senle keçen
günleri.
Birce gülüşün üçün dünyaları vererdim.
Baxışında qeyb olub gederdim.
Dünya menimdi deyerdim..Aradan bu qeder
zaman keçdi,
amma men hele de eyni yerdeyem.
Ne geriye döne bilirem, ne de irelileye
bilirem.
Seni unuda bilmirem, sevdiyim.
Seni sile bilmirem heyatımdan, üreyimden...
Ne yaxınlaşa bilirem sene,ne de uzaqlaşa
bilirem senden.
Belke de özüm istemirem bunu...
Bir dünyam vardı , içinde yalnız menim ve
senin olduğun.
Getdiyin gün yıxıldı dünyam.
Bu dünyanı qurarken bir şeyi unutmuşam.
Xeyallar heç vaxt gerçek olmur...
Amma heç neye baxmayaraq men seni hele
de eyni sevgiyle sevirem.
Belke de seninçün men çoxdan öldüm,
amma men seni yaşadacam qelbimde
sonsuza qeder.
Boş qalacaq üreyim, senden başqası
esla olmayacaq, söz verdim sene ölene
qeder...