Alemlerin Rebbi olan Allaha hemd olsun. Salavat ve salam alemlere rehmet olaraq gönderilmiş peyğemberimiz Mehemmede, ailesine ve onun bütün eshabelerine olsun.
İzzet ve celal sahibi Allahın Kitabında heddi aşmaq barede qadağa bu cür varid olmuşdur: “Ey kitab ehli! Öz dininizde heddi aşmayın! Allah baresinde yalnız haqqı deyin. Heqiqeten, Meryem oğlu İsa el-Mesih ancaq Allahın peyğemberi, (Cebrail vasitesile) Meryeme çatdırdığı bir söz ve Onun terefinden olan bir ruhdur. Allaha ve peyğemberlerine iman getirin. (Allah baresinde) "üçdür" demeyin. (Bele sözlere) son qoyun ki, (bu) sizin üçün daha yaxşı olar. Heqiqeten, Allah tek bir tanrıdır. Övladı olmaqdan (bu beşeri xüsusiyyetden) kenardır. Göylerde ve yerde ne varsa, (hamısı) Onundur. Allahın (size) vekil olması bes eder!” (en-Nise, 171)

Hafiz ibn Kesir hemin ayenin tefsirinde bele buyurur: “Allah teala kitab ehlini heddini aşmaqdan ve ifrata varmaq çekindirir. Bu xristianlarda daha çox qabarıqdır. Bele ki, onlar İsa eleyhissalamın peyğemberliyini tesdiqlemekde hedlerini aşaraq Allahın ona bexş etdiyi seviyyeden de yükseye ucaltdılar. Onu peyğemberlik seviyyesinden qaldırıb Allahdan qeyrisine ibadet olunan bir ilaha çevirdiler. Hem de onlar İsa eleyhissalamın dininde onun davamçıları zenn etdikleri insanlar baresinde heddi aşaraq onların mesum olduqlarını söylediler. Onların ister haqq ve ya batil, zelalet ve ya doğru, düz ve ya yalan dedikleri her bir şeyde onlara tabe oldular. Uca Allah bele buyurur: “Onlar Allahı qoyub alimlerini ve rahiblerini, Meryem oğlu Mesihi özlerine tanrılar (rebler) qebul etdiler...” (Tövbe, 31)”
Ayede heddi aşmaq şerietin qoyduğu heddi keçmek demekdir.
Başqa bir ayede İsa eleyhissalamın özü bele deyir: “Men, heqiqeten, Allahın quluyam. O mene kitab (İncil) verdi, özümü de peyğember etdi.” [Meryem, 30]
Bu kimi deliller müselman ümmetini öz dinlerinde hedlerini aşmaqdan çekindirir.

İbn Abbas hezreti Ömerin minberden bele dediyini revayet edir: “Allah Elçisinin (ona Allahın

[1] 2 3 4 >>