salavatı ve salamı olsun!) bu sözlerini eşitdim: Meni xristianların Meryem oğlunu medh etdikleri kimi medh etmeyin. Sözsüz ki, men qulam. Ele ise mene Allahın qulu ve elçisi deyin.” (Buxari)

Söz ve emelde heddi aşmaq İslam dinine ziddir. Bele ki, uca Allah bu ümmeti orta yol tutan ümmet kimi vesf etmişdir. Orta yol ise adillikdir. Allah bele buyurur: “(Ey müselmanlar!) Belelikle de, sizi (edaletli ve seçilmiş) bir ümmet etdik ki, insanların emellerine (qiyametde) şahid olasınız, Peyğember de (Mehemmed eleyhisallam da) size şahid olsun” (Beqere, 143)
İslam ümmetinin etiqadına, ibadetlerine ve davranışlarına derinden nezer salanda, mehz adilliyin, düzgünlüyün ve orta yolun bu ümmeti digerlerinden ferqlendiren amil olduğu üze çıxır.

Xristianlarla müqayisede yehudiler İsa eleyhissalamın baresinde nalayiq sözler danışmaqla onu alçaltmış oldular.
İslam dininin hökmleri ümmetimizi öz bütün sahelerde adilliye seslediyine baxmayaraq esrler boyu müxtelif meselelerde hedlerini aşan dini cereyanlar olmuşdur.

Onları derinden tehlil etdikde bele fikirlerin İslama kenardan geldiyinin şahidi oluruq. Imam Nevevi “Sehih Muslim” kitabının birinci hedisini şerh ederken qederle bağlı ilk defe ifrat fikirler söyleyen Mebed el-Cuhani adlı şexsin Sevsan kimi tanınan bir xristianla sıx elaqelerinin olduğunu vurğulamışdı. Alimler cehmiye kimi tanınan heddini aşmış dini cereyanın lideri Cehm ibn Sehvanın ise öz telimlerini Mehemmed peyğemberi (ona Allahın salavatı ve salamı olsun) sehrlemiş Lebid ibn Asam adlı yehudinin neslinden olan bir yehudiden öyrendiyini söylemişler. Cehm hetta tövhid meselelerinde ifrata vararaq Allahın merhemetli, qüdretli ve sair ad ve sifetlerinin olmasını söyleyen şexsin müşrik olduğunu demişdir.
O, bu adların ve sifetlerin başqa mexluqlarda da olduğunu esas götürerek özünün tövhid prinsipine riayet etdiyini ve esl müvehhid olduğunu bildirmişdir. Onun iddiasına göre eger Allahın ad ve sifetlerinde tek olduğunu etiqad edirikse, Quran ve hedislerde

<< 1 [2] 3 4 >>