gereğince, Hz. Ebubekir (r.a kendi kızı ve Peygamberin (asm) eşi olan Hz. Aişe (ra)’ye ve Peygamberimizin(asm) diğer eşlerine Fedek arazisinden pay vermediği gibi, Hz. Fatıma’ya(r.a da vermemiştir. Nitekim dikkat edilirse buna karşı çıkan başta Hz. Aişe (r.a olmuştur.
Hz. Ebubekir’den (r.a) sonra, Hz. Ömer (r.a, Hz. Osman (r.a ve Hz. Ali’de (r.a halife olduklarında Fedek’in gelirlerini Resulullah’ın (asm) sarfettiği yere harcamışlardır. Eğer Fedek Hz. Fatıma’nın (r.a hakkı olmuş olsaydı, Hz. Ali (r.a hilafeti zamanında onu alır, oğullarına verirdi.
Acaba Hz. Fatıma (ra) ve hatta Hz. Ali ve Hz. Abbâs (radıyallâhu anhüm) niçin miras istediler?
Bu hususta birkaç tahmin ileri sürülmüş ise de en mâkulü, en doğrusu şudur:
Hz. Ebû Bekir'in rivayet ettiği: "Bize mirascı olunmaz, bıraktıklarımızsadakadır..." hadisini duymamış olmalarıdır. Hz. Ömer (ra), Hz. Ebû Bekir (ra) gibi en eski ve Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm)'a en yakın olan Müslümanların pek mühim meselelerde bile Hz. Peygamber (aleyhissalâtu vesselâm)'in hadislerini, O'nun sağlığında değil, ölümünden sonra işitmelerinin bir çok örneği var. Bu da onlardan biri olmalıdır.
Hadisi işitmiş olan Hz. Ebû Bekir (radıyallâhu anh), Mes'uliyet makamında, işin sorumlusu olarak, Hz. Peygamber (aleyhissalâtu vesselâm)'in tatbikatından ayrılmamayı esas almıştır. Hz. Fatıma ve Hz. Ali (radıyallâhu anhümâ) gibi, çok sevdiği ve hâtırasına son derece saygı duyup bağlılığını her şeyin üstünde tuttuğu Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm)'ın iki ciğerpâresini gücendirmeyi sineye çekmiştir.
Hz. Ali, Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm)'a yakınlığını anlatırken hep ağlayarak dinleyen Hz. Ebû Bekir gibi Sıddık bir sahabi için, onları gücendirmek muhakkak ki çok ağır gelmiş idi. Ama ne yapsın? Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm)'tan o konuda kesin bir bilgiye sahip olduğundan, onunla amel etmesi gerekirdi:
"Bize kimse varis olamaz, bıraktıklarımızsadakadır..."
Hz. Ebû Bekir (radıyallâhu anh)'in bu meseledeki haklılığını Hz.

<< 1 2 [3] 4 5 >>