Gözleri kor,ayaqları şikest bir kişi yol
kenarındakı ağacın kölgesinde ellerini
açmış,görmeyen gözlerini bir nöqteye
dikerek dua edirdi: - Ey bir çox zengine
vermediyi nemetleri mene veren
Rebbim, yarpaqların, ulduzların sayı qeder Sene şükrler olsun! Bu vaxt
buradan keçen İsa peyğember
(aleyhisselam) kişinin bu duasını
eşiderek ayaq saxlayır ve ona
yaxınlaşıb buyurur: - Ey Allahın qulu,
senin üzerinde ne nemetler vardır ki, bir çox zengine vermediyi nemeti mene
veren Rebbim, deye dua edirsen? Dua
eden görmeyen gözleri ile ses gelen
terefe yönelir ve cavab verir: - Rebbim
mene ele bir qelb vermişdir ki, o qelb ile
Onu tanıyıram. Ele bir dil vermişdir ki o dille de Ona şükr edirem. Onu
tanımaqdan daha üstün nemet, Ona
şükr etmekden daha böyük hidayet
olarmı? Halbuki, ne qeder zenginler,
sağlamlar var ki, üreyinde Onu tanıma,
dilinde de Ona şükr etme xoşbextliyi yoxdur. Bax, bunu düşünerek bu cür
dua edirem: - Ne qeder zenginlere
vermediyi hidayet nemetini mene lütf
eden Rebbime, yarpaqların, ulduzların
sayı qeder şükrler, hemd senalar olsun!
Bu cavab qarşısında İsa peyğember (aleyhisselam) yere çöküb kişin
gözlerinden öpür. Peyğemberin
dodaqları deyen gözler ele o an
açılır.Kişi çaşqın ve sevincek halda
baxdığı İsa peyğembere
(aleyhisselam) : -Sen Allahın izni ile ölüleri dirilden, xestelere şefa veren ve
diger möcüzelerin sahibi İsa
peyğember deyilsenmi? -Kimliyim hele
de melum olmadımı? -Elbette,
gözlerimden melum oldu.Amma
ayaqlarımdan hele de melum deyil. - Qalx ayağa!Belke ayaqlarından da
melum oldu. Kişi celd ayağa qalxarken,
ayaqlarının da düzeldiyini gördü.Ve: -
Ey Allahın Nebisi, icaze ver sahib
olduğum bu benzersiz nemetlerin
şükrü üçün derhal şükr secdemi edim- deyerek secdeye getdi: - Ey Rebbim,
seni tanıyan bir ürekle, şükr eden bir dil
nemetinin şükründen aciz iken, indi Sen
mene gören iki göz, geden iki de ayaq
lütf etdin,bes bu nemetlerin şükrünü
nece ödeyeceyem? -Bu arada etrafı ehateye almış insan

[1] 2 >>