hökmdarları onlardan belalar görmüş tayfa! Sizin hökmdar Allaha itaet edir, siz ona asi olursunuz; Şam ehlinin hökmdarı Allaha asilik edir, onlar ona itaet edirler. Allaha and olsun ki, Müaviye sizi onlarla dinarı dirhemle xırdalayan kimi deyişmeye razı olsaydı, sizin onunuzu verib onlardan birini alardım. Ey Kufe ehli, men sizde bir üç şey görmüşem, bir de iki şey: qulaqlarınız var karsınız, diliniz var lalsınız, gözleriniz var korsunuz; üz-üze gelende doğru danışmazsınız, dara düşende bir-birinize qardaş kömeyi göstermezsiniz. Sizi görüm başınız batsın! Ey çobanları itmiş deve sürüsüne benzeyenler! Bir terefden bir yere toplayanda o biri terefden dağılışırsınız. Allaha and olsun ki, men indi sizinle birlikdeyem, ancaq tesevvür edirem ki, vuruş başlasa, döyüş qızışsa, siz Ibn Ebu Talibden aralanıb qabaqdan qıçlarını aralamış qadının qıçları kimi hereniz bir yana gedersiniz”. (“Nehc el-belağe”, seh.141,142)

Eli (r.a) öz şieleri haqqında onları lenetleyib deyir: “Ey ruhları ferqli, qelbleri dağınıq, ağıllarını itirmiş insanlar, men sizi (şieleri) haqqa yöneldirem, siz ise keçi kimi qaçırsınız.” (Nehcul-belağe, seh 138, 131 -ci xütbe. Mubahile çapı, Bakı 2006)

Hemçinin: “Eger men düşmenle qarşılaşanda bu qarşılaşma menim üçün qara gün olsa bele şehid olmaq arzusunda olmasaydım, hazırlığımı görüb sizden uzaqlaşar, sağa-sola baxmadan başımı götürüb gederdim; siz tene etmekden, başqalarına irad tutmaqdan başqa bir şey bilmirsiniz, özünüzü kenara çekib yalan danışmaq, ara vurmaqla meşğulsunuz. Qelbleriniz bir-birinden o qeder uzaqdır ki, sayınızın çoxluğunun heç bir faydası yoxdur”. (“Nehc el-belağe”, seh.176)

Eli (r.a) öz şieleri barede demişdir: “Ey kişiye oxşayıb kişi olmayanlar! Uşaq düşünceli ve qadın ağıllılar! Ne yaxşı olardı, men sizi heç görmeyeydim ve tanımayaydım. Allaha and olsun ki, peşmançılıqdan, kederden yaxa qurtara bilmirem. Allah sizi öldürsün! Qelbimi irinle doldurmusunuz, köksümü qeyzle yüklemisiniz. Mene sine dolusu töhmeti qurtum-qurtum

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 10 >>