kimi esger olsuquma gore otaq şeraitim var idi ve boş vaxtimda var idi. Esgerlikde menim ikinci 9 ayimda ele boş vaxtim olmadiki men Allah subhane ve Tealaya dua etmeyim. Allaha her gun, her saat, herdeqiqe dua edirdim mene hidayet versin diye. Kitablari ise Zaqatalada olan turk mesçidinden gotururdum heftede bir defe çixib gotururdum. Oxuyub heftenin axiri qaytarirdim. Esgerlikde olanda o qeder Allaha yaxinlashmishdimki qelbimle, Allahla ehdler baglamaqa başladim. Ki inshaAllah burani qurtarim gedib evde elmimi artiracam. Hetta o hedde çatmişdiki Muhammad s.a.a.s heyatini oxuyandan sonra Allaha soz verdimki gelecekde oglum olsa adini ya Muhammad yada Rasul qoyacam inşaAllah. Qardashlar, esgerlikde qurtardi eve geldim ve başladim. Başladim ne başladim. Dedim qyrtardiq boş-bogazliqi. Şiye mesçidine gedib ordan nese eşidib gelib mehlemizde olan selef qardaşlara verirdim. Ve belece gece saat 3-4 kimi menimle oturub meni devet edirdiler. Men özümü şiye kimi gosterirdimki gorum meni devet ede bileceklermi. Şiye kimi gosterirdim deyende ele şiye idim amma qelbimde artiq nese şubheler var idi. Bir gun qardashlardan biri dediki gedek cume gunu mesçide. Getdik. Elhemdulillah xutbeye qulaq asdiq Qamet qardashin xütbesine cox xoshuma gelmishdi. Namaz qıldıq. Getdim eve. Bu hadiseden 1-2 ay kecdi ki men evde resmen dedimki men şiye deyilem, men selefem. Eqidem selefdir yolum Muhammadin s.a.a.s yoludur. Ve belelikle maraqlisi bundan sonra başlandi. Atamda Anamda menden üz donderdiler. Yani onlarla yalnız ve yalnız sufre arxasinda bir yerde otururdum. Adi sualımı bele pis başa duşurduler. Ve meni aciqlayirdilar. Menimle yaxşi davranan bacım idi. Onunda elmi zeif idi. Atam qadagan etmişdi meni bacımla din haqqinda sohbet etmeye. Umumiyyetce meni neceki ailemizde elecede neslimizde çox sevirdiler butun qohumlarımız. Xususende tekebbürlük deyil vallahi Allah şahiddir xasiyyetime ve dediklerine gore medeniyyetime gore o biri uşaqlardan ferqlenirdim. Ona gore hamiya çox pis gelirdi

<< 1 [2] 3 4 5 >>