hedis alimleri yalnız Qurana ve Peyğemberin (sellallahu aleyhi ve alihi ve sellem) özünün dediklerine esaslanırlar. Buna bir neçe misal çekek:

1) Mehemmed bin Eli bin Ebu Talibden (radıyallahu anhu) bunu eşidib: “Allahın Resulu (sellallahu aleyhi ve alihi ve sellem) Xeyber günü müveqqeti nigahı ve eşşek etini yemeyi qadağan etdi” (el-Buxari 5/172; Müslim 4/134-135 ve 6/63; Malik, seh 335; et-Tirmizi 1121 ve 1794; en-Nesai 6/125; Ehmed 1/79; ed-Darimi 1996).

2) Er-Rabi bin Subra el-cuhani atasının bele dediyini revayet edib: “Resulullah (sellallahu aleyhi ve alihi ve sellem) Mekke feth olunan il müveqqeti nigahı qadağan etdi” (Müslim 4/133; Ebu Davud 2072-2073; en-Nesai “el-Kubra”da 3809; Ehmed 3/404; ed-Darimi 2202).

3) İyas bin Seleme atasının bele dediyini revayet edib: “Resulullah (sellallahu aleyhi ve alihi ve sellem) döyüş illerinde üç defe müveqqeti nigaha icaze verdi, sonra ise bunu qadağan etdi” (Müslim, 4/131 ve Ehmed, 4/55).

4) Bir defe Ömer bin el-Xettab (radıyallahu anhu) xelife olarken xütbe zamanı deyib: “Heqiqeten, Resulullah (sellallahu aleyhi ve alihi ve sellem) bize üç defe müveqqeti nigaha icaze vermişdi, amma sonra o, bunu qadağan etdi. Allaha and olsun ki, kim evli olaraq müveqqeti nigah bağlayıb Resulullahın (sellallahu aleyhi ve alihi ve sellem) bunu qadağan etdikden sonra yeniden icaze verdiyini tesdiq eden dörd şahid getirmese, men onu daşqalaq (zinaya göre ceza) edecem” (İbn Mace, 1963).

5) Cüveyra Malikin ona Eli bin Ebu Talibin (radıyallahu anhu) İbn Abbasa (radıyallahu anhu) bele dediyini revayet edib: “…Allahın Resulu Xeyber günü bize müveqqeti nigahı ve eşşek etini haram buyurdu” (Müslim, “el-cami es-Sehih”,1407).

Siğeni müdafie edenler bu hedislerle razılaşmır ve öz növbesinde bunun eksini gösteren çoxlu hedis getirirler. Onlar böyük eshabe ve imam Eli bin Ebu Talibe (radıyallahu anhu) esaslanırlar. Amma gelin görek bu hedisler ele onların özlerinde qebul olunmuş hedis elmine esasen sehih sayıla

<< 1 [2] 3 4 ... 7 >>