Bir qız var idi. Çox mehriban, güler üz, semimi qız idi. Heyatından çox da razı olmasada şükür içerisinde yaşayırdı. Vaxtını ev işleri ve dersleri ile keçirdirdi. Boş vaxtlarında komputer qarşında eyleşirdi. Ve bir gün komputer qarşısında eyleşerken bir oğlan dostluq gönderdi. Qız qebul etmedi. Oğlan mektub ile qıza yazdı "Xanım qız salam men sizinle söhbet elemek isteyirem xahiş edirem dostluğumu qebul edin" dedi. Qız düşündü ki, qebul edim onsuzda silecem men burda az oluram deye düşündü ve qebul etdi dostluğun. "Salam" ile başladı söhbetleri. Tanış oldular. Xasiyyetleri tam üst-üste düşdü. Her bir fikirde fikirleri bir-birileri ile razı olurdular. Bir xeyli danışdılar sonra qız sağollaşdı artıq getmeliyem meni bağışla dedi. Oğlan sabah seni gözleyecem xahiş edirem gel dedi. Qız da yaxşı dedi. Qız heyatında birinci defe idiki oğlanla bele söhbet edirdi. Belece onlar her gün söhbet edirdiler. 1 aydan sonra artıq bir-birlerine "canım" deyerek müraciet edirdiler. Onlar bir-birlerini heç görmeselerde çox sevirdiler. Qelbleri uyğun gelirdi. Sanki iki qelbi ayırmışlar bir-birlerinden ayrı düşmüşdüler.
Qız her an oğlanı haqqında düşünür ve gerçeyide düşündükce gözleri dolurdu hönkür-hönkür ağlayırdı. Çox sevirdi qelbi yanlız o oğlana aid idi. Her gün sebrsizlikle oglanla sohbet etmeyi gözleyirdi. Oğlanında qelbi boş deyildi qıza qarşı. O da çox sevirdi qızı. Yene söhbet eleyirdiler oğlan "men seni çox sevirem" dedi. Qızda "mende seni çox sevirem" dedi. Oğlan "men artıq seni görmek, elini tutmaq, gözlerine baxmaq isteyirem" dedi. Qız çox etiraz etdi bir bahene ile hele tezdi dedi. Oğlan "onda sen meni sevmirsen" dedi, qız ise "seni canımdan çox sevirem" dedi. Onda gorüşek dedi oğlan. Qızda razılaşdı. Razılaşdılar görüş yerini saatını teyin etdiler. Sabah saat 4-de sahilde gorüşecekler. Sağollaşıb sabahı düşündüler. Qız çox düşünürdü o bilir ki, menim sevgim yalan deyil yeqin.
Qız bütün geceni yata bilmemişdi ağlamışdı. Bütün gece Allaha dua edirdi "Allahım mene sevgi

[1] 2 >>