Yene tenhayam... Yene seni düşünürem... Sensizlik ezab verir mene... Ağıl dözmedi Üreyin bu iztirablarına ve sanki bir mübarize başladı içimde: Ağıl:Nedir derdin, nedir bu iztirabların sebebi ? Ürek: Sevdiyimden ayrı olmağım. A: Sevdiyin !? Sen onu sevirsen? Ü: Sevirem. A: Bu sene ele gelir. Ü: Yox, bu heqiqetdir. A: Heqiqet... Heqiqet odur ki, sen özün özünü aldadırsan. Ü: Yalan deyirsen! A: Yalan deyirem? O zaman cavab ver suallarıma. Ü: Buyur. A: Demek sen onu sevirsen. Ü: Sevirem! Sevirem! Sevirem! A: Çoxmu sevirsen ? Ü: Her şeyden çox. A: Onun bundan xeberi varmı ? Ü: Yox. A: Senin onunla her hansı yaxın münasibetin varmı? Ü: Yox. A: Demeli onun xasiyyetine yaxından beled deyilsen? Ü: Yox. A: Yaxşı, bax onda neyini sevirsen sen onun? Sadece xarici görünüşünümü? Ü: ... A: Susursan, çünki qebul elemek istemirsen bunu, amma bu beledir. Onu sevdiyini söyleyirsen, amma yaxından tanımırsan, yeni onun müsbet ve ya menfi xüsusiyyetlerini bilmirsen. Bele çıxır ki, sen onu yox, o gözelliyin timsalında xeyalında canlandırdığın ideal bir qızı sevirsen. Onun yerinde başqa bir gözel qız da ola bilerdi. Ne ise, davam edek. Bu sevgiden ne gözleyirsen? Meqsedin nedir? Ü: Men bu sevginin qarşılığında ondan heç ne gözlemirem, onun varlığı besdir mene. A: Bax bunu ise men qebul elemek istemirem. Demek bu sevgi deyil, sadece gözelliye olan vurğunluqdur. Sevgi - sevdiyine qovuşmaq arzusudur, onunla birlikde olmaq isteyidir. Ü: Ele bilirsen men bunu istemirem !? A: Bunun üçün konkret bir addım atmısanmı ? Ü: Yox. A: Niye ? Ü: Bu mümkün deyil, menden asılı olmayan sebebler var. A: Belke qorxursan? Ü: Neden? A: Belke onun seni qebul etmeyeceyinden? Belke onun senin xeyalında canlandırdığın kimi olmayacağından? Ü:... A: Yene susursan. Ne vaxta kimi davam edecek axı bu hissler? Ne vaxta kimi özünü inandırdığın bu sevgiden ezab çekeceksen? Ü: Ne qeder ki, sağam, Ne qeder ki, üreyim döyünür seveceyem onu. A: İnanmıram. Öteri hissdir bu. Gözden uzaq olan könülden iraq olar deyibler. O

[1] 2 >>