senin yanında deyil ve evvel-axır unudacaqsan onu. Ü: Yox, heç vaxt. Men her an onu düşünürem. Onun xeyalı hemişe menimledir. A: Boş tesellidir. İnsan ömrü boyu xeyalla yaşaya bilmez. Senin bu hisslerine cavab verecek birine ehtiyac duyacaqsan ve ne vaxtsa onun kimi gözel, eyni zamanda seni seven, başa düşen bir qız qarşına çıxsa unudacaqsan bu sevgini. O yalnız şirin bir xatireye çevrilecek senin üçün. Ü: İnanmıram sene ! A: Ne qeder ki, tezdir, el çek bu sevdadan. Boş yere aldatma özünü, ezab verme özüne. Sabah onu bir başqası ile görsen bil ki, onun buna haqqı var. Bundan sonra sen daha çox ezab çekeceksen. Yaxşısı budur çıxart bu fikirleri başından. Nece ki, onun varlığına alışmısan, çetin de olsa yoxluğuna da alışacaqsan. Bunu da yadında saxla: Ne qeder ki, insan fanidir ve fani olanı sevir, bu sevginin ömrü çox az olacaq. Ebedi olanı sevmek lazımdır!!! Ü: ... Ürek susdu bu sözlerin qarşısında, gülüm, ne cavab vereceyini bilmedi. Amma ağlın dediklerini de qebul etmedi, çünki o, sabahı düşünmür, o, bu günü yaşayır. İnsan ağlıyla hereket edir, amma qelbiyle sevir. İnsan ağlının derk etmediyi hele çox şey var bu dünyada. Kim ne deyirse desin, men seni bütün qelbimle sevdim, sevirem ve seveceyem. Heç vaxt bitmeyecek bu sevda, heç vaxt...

<< 1 [2]