Sonrakı
Hekaye
MELEK RUHLU FAHISHE
BOLUM 14
Bezen ele hadiselerle rastlashariq
ki, ne edeceyimiz bilmez, dilimiz
soz tutmaz. Boshluq hissi yaranar
icimizde. Qeribe bir agri dolar
bedenimize. Butunlukle insani
incider, agridar, ezab verer. Amma
sen ne agliya bilirsen, ne de isyan
ede. Lara da gordukleri qarshisinda
donub qalmishdi. Yene de heyat
ona oz oynunu oynamishdi. Roza
Laranin bu halindan narahat olurdu.
Ne qeder seslesede Laradan ses
gelmirdi. Ayaga qalxib onu
silkeledi.
Lara gozlerini ekrana zilleyib
yerindece donmushdu”yox…. ola
bilmez. Ceyk menim heyatimi,
xeyallarimi,arzularimi mehv eden
caninin oglu ola bilmez”. Roza
artiq onun bu reaksiyasindan
qorxmaga bashlamishdi
-Lara, ozune gel. Sen yaxshisan?
Lara ise gah Rozaya baxir, gah da
ekrana baxirdi. Birden shekilin
ashagisindaki meqaleni oxumaga
bashladi. Bu vaxta kimi Ceykin
tesadufen orda oldugunu
dushunsede meqaledeki xeberle
sanki dunyasi bashina yixildi. Yene
de oz sakitliyini deyishmemishdi.
Roza artiq Laradan qorxurdu. Onu
silkelesede Laradan ses cixmirdi.
Nehayet uzun cehdden sonra Lara
bashini sola cevirib sakit halda
picildadi:
-men kime ne etmishem axi? Niye
menim bashima gelir bunlar?! Men
de hami kimi adi heyat yashamaq
isteyirem. Mende xoshbext olmaq
isteyirem. Menim kimden neyim
eskikdi axi? Niye men?(gozlerinde
n yashlar axmaga bashladi. Bu defe
yuksek sesle ) Niye men?! Niye?!
Niye?! Menim ne gunahim var
axi ?!Nifret edirem hamiya-Rozani
kenara iteliyib qishqirmaga
bashladi- mende sakit heyat
isteyirem, bezmishem nifret
edirem insanlardan, meni bu hala
salanlardan-goz yashlarini elinin
tersi ile silib, sakit sesle dedi-
amma mehv edecem, hamisini,
Mahmud Ismayilov olumun menim
elimden olacaq.
Lara qacaraq yuxari mertebeye
cixdi. Ozunu otagina catdirib qapini
arxadan bagladi. Roza ne qeder
Larani seslesede qizdan ses
gelmirdi. Roza qorxurdu ki, o
ozune nese eder. Lara ise otağın
ortasinda key kimi dayanmışdı.
-Lara aç

[1] 2 3 ... 12 >>