gun
saralib-solur balam. Vicdanin olsun.
Bu ushaq seninde ushagindi. Ne
oldu axi sene senki, cox isteyirdin
onu
Mahmud Meleyin onun ustune
qishqirmasina esebleshib Meleye
defelerle shille vurdu. Melek ise
oleceyini bilirdi. Amma susmurdu
-balami mehv etmeyine icaze
vermeyecem bu deqiqe zeng edib
shefiqeye deyecem ki, biz nishani
qaytaririq.
Meleyin bu sozu Mahmudu daha da
ozunden cixartdi. Yoldashini bu
defe shillelemekle yanashi hemde
tepiklerde vururdu. Nezrin ve
evdeki xadimeciler ise Mahmudun
bagli qapisini sindirmaga
calishirdilar. Mahmud ise hec neyi
eshitmirdi. Hirs gozunu o qeder
tutmushdu ki yoldashinin olduyunu
bele hiss etmemishdi. Onun cansiz
bedenini yumruqlayir, tepikle
qarnina ve ureyine zerbeler
endirirdi. Az sonra esebi soyuyan
Mahmud qapini acib-qishqirdi.
-bu arvadi redd eliyin burdan.
Birde gozume gorunmesin.
Nezrin atasinin yanindan kecib
agzi-burnu qan icinde olan, yerde
yatan anasina baxdi. Qadinda ses
gelmirdi. Nezrin anasina
yaxinlashib bashini onun sinesine
qoydu. Ureyi doyunmurdu.
Mahmud ise nifretle t=yerde yatan
arvadina baxirdi. Amma yoldashini
oldurduyunu bilmirdi. Ele qapidan
cixmaq isteyirdiki, Nezrinin
vahimeli, qulaqlari batiran, urekleri
yandiran nalesini eshitdi
-anaaaaaaaaaa… anaaa-deye yaziq
qiz cansiz bedeni qucaqlayir,
qadinin qanli uzunden opur,
sinesine sixirdi. Mahmud ise sanki
indi ayilmishdi. Ne etdiyini
anlamishdi. Geriye donub oz senet
serine baxdi. Xadimeciler ise elleri
agzinda yerinde donub qalmishdi.
Mahmud bir anliq peshmanliq hiss
etdi. Oda yoldashinin olduyune
gore yox, ozunun qatil olduguna
gore. Nezrin ise dayanmadan
feryad edirdi. Ev artiq onun
qishqirtilari ile silkelenirdi.
-ana men sensiz ne edecem? Tek
dayagim sen idin men indi
neyleyecem ana? Ana yalvariram
meni de ozunle apar meni bu
vehshilerin elinde qoyma. Ana ac
gozlerini nolar mene yazigin
gelsin. Sensiz dayana bilmerem
ALLAHIM onu menden alma, alma.
Men olerem onsuz
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç
