şeydi deyirsen? Özünü niye qorumursan? Orda yanında ailen yoxdu. Sene bir şey olsa... Bizi de fikirleş, vaxtın olanda... Özüne yazığın gelmir, heç olmasa anama yazığın gelsin.
Elxan böyük qardaşını sakitce dinleyib, güldü:
−Şişirtme, qorxulu heç ne yoxdur. Heç deyişmemisen, hemişeki kimi bir nöqteni böyüdüb dağ eleyirsen. Hem de sen demesen bilmez heç. Soyuq su içmişdim, bir az boğazım ağrayır.
Rauf deyindi:
−Yadında saxla, böyük şeyler de bir vaxtlar kiçik olub.... Özün de hele hekim olmaq isteyirsen. Evvel özünden başla! – Elxanın dinmediyini görüb söhbeti deyişdi. - Neyse, düzelen deyilsen. Hm, anam evdedi, yanımda deyil. Neynirdin ki?
−Heç, ele-bele sesini eşitmek istedim. Eve zeng eleyerem.
Sen hardasan?
−Zalda.
−Evvelki yerde?
−He, ele orda.
Elxan yene yüngül öskürdü:
−Senin işlerin nece gedir?
Rauf oynatdığı qelemi yere saldı:
−İdman dersini keçirem yene.
−Bes esas işin?
Rauf mızıldandı:
−Yaxşı iş olanda tek işleyirem.
−He, lap yaxşı. En yaxşısını özün bilirsen. Beri bax, bes toya ne vaxt gelirik?
Rauf qaşqabağını tökdü:
−Elxan, bu mesele çoxdan bağlanıb.
Elxan inadkarlıq etdi:
−Onu demirem. Qız qehetdir? Özü de sen bilirsen ki, men ondan heç vaxt xoşlanmamışam. Sene göre hörmet elemişem. Amma üreyime yatmırdı nese. Neyse, o qeder ağıllı, qeşeng qızlar var ki, senden ötrü delidir. Layiqlisin tap, evlen.
−Başqa salamatçılıqdı?
Elxan güldü:
−He, yaxşı, başa düşdüm. Ele sen de düzelen deyilsen.
−Yaxşı, onda danışarıq.
−Oldu, soruşanlara salam de. Özün de qız tap, toyu gözleyirem. Menim de gelmeye behanem olsun.
−Helelik...
Telefonu qapayıb deyindi:
−Evlen, evlen... Birce bağlansaydı bu söhbet.
****
Heç telefonu elinden qoymamış zeng melodiyası seslendi. Nömre tanış deyildi. Cavab verdi:
−Eşidirem.
−Rauf Şıxovdur?
−Beli!
−Salam. Bağışlayın, nömrenizi Cabbarovdan almışam. Sizi bir qeder narahat edecem.
Rauf peyserini qaşıdı:
−Hmm, eşidirem.
−Mene kömeyiniz

<< 1 [2] 3 4 ... 15 >>