neden
xeberi yox idi. eslinde evvelceden
Mahmudun qapini yumruqlamasini
eshitmishdi, ele buna gorede
qulagina qulaqciq taxib mahniya da
yuksek ses verib dunyadan
xebersiz idi. mahmudu hec kim
sakitleshdire bilmirdi. Gelen
qonaqlari ele Coshqun, Zefer ve
Azad yola salmishdi. Daha sonra
Azad ve Zefer oz evlerine
getmishdi, Coshqun ve Lara da
qebr ustune. Evde ise Nezrin, atasi
ve xadimeler idi. mahmudun ickili
oldugunu goren xadimeler ona
yaxinlashmaga curet etmirdiler.
Hemde qorxurdular, oz arvadini,
omur-gun yoldashini hec rehmi
gelmeden doyerek olduren bir
insan evinde xadime ishleyen bir
insana yazigi gelecek deyildi her
halda.
-nezrinnnn! Ac bu zibil qapini.
Oldurecem seni anandan ferqin
yoxdu ele, ac bu qapini meni
biyabr etmeye nece curet edersen
he?! Senin kimi ovladin boyunu
sinsin.eshitmirsen ac bu qapini
sindirtma mene acc!!! Aaac!!
Nezrin ise hec neden xebersiz,
demek olarki, yuxuya gedirdi. Son
zamanlarda yashadiqlari onu
tamamile haldan salmishdi ele bir
qeder sonra qulaginda yuksek sesli
musiqi olmasina baxmayaraq
yuxuladi.. Lara ve ceyk artiq eve
catmishdilar, ele qapidan iceri
girende Mahmudun sesi butun evi
burumushdu coshqun tez yuxari
mertebeye yuyurdu. Atasini
yapishib qaldigi qapidan ayirib
kabinetine getirdi. Lara ise ele
pillekenlerdece Mahmudun bu
halina baxirdi. O teessufle bashini
yelliyib hirsle picildadi
-hec deyishmemisen Mahmud,
yene kecmishde nece olmusansa
indi de elesen. Ozune nifret
qazanirsan ancaq, nifret.
Etrafindakilarin hamisi sene nifret
edir. Oz dogma ovladin bele.
-qizim ne danishirsan ele orda?
Fatimenin qefil sesi onu qorxutdu.
Teeccubunu gizletmek ucun uzune
tebessum yerleshdirib –hec ne-
deyib qoca xadimeye yaxinlashdi.
Sufreni qurmaqda ona komek
etmek isteyende Fatime dedi:
-Ay qizim eleme, ozum ederem
sen kec eylesh
-burda ne var ki, oturmaq
istemirem. Hem men bir shey
sorushmaq isteyirem.
-buyur qizim sorush-deye Fatime
elindeki yemek dolu

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 12 >>