Melek ruhlu faishem
Bolum 17
Lara cayindan bir qurtum alib sakit
dayanmish Nezrine baxdi. Nezrin
ise qarshisindaki armudu stekanin
bashina barmaginin ucu ile daireler
cekirdi. Ara bir goz yashlari cayin
icine damcilayirdi. Lara ise sessizce
gah Nezrine baxir gah da etrafa
nezer salirdi. Nezrin susmaqdan
yorulub soze bashladi
-bizim qrupumuzda ushaqlarin
hamisi imkanli idi. oglanlarda,
qizlarda. Hami da pullu tehsil alirdi.
Bir neferden bashqa. O oglan.
Parkda gorduyumuz-deyib
udqundu. Yene qeher onu
bogmaga bashladi. Sozler
bogazinda duyumlenib qaldi. Lara
ise hec ne demeden Nezrini
dinleyirdi. Nezrin cayindan icmek
istedikde Lara qoymadi
-sen duzlu cay icmek isteyirsen?-
deyib gulumsedi. Stekani yanindaki
dipceyin dibine boshaldib yeniden
doldurdu. Nezrinin ise gozu Laranin
hereketlerini izlese de fikri yene
oglanda qalmishdi. Lara cayi suzub
-aha davam ele
-adi ibrahimdi. Qrupumuzun en
agilli, en savadli ve yegane pulsuz
tehsil alani idi. cox da imkanli
deyildi ailesi. Bir bacisi bir anasi ve
2 otaqli balaca kohne evleri var idi.
hec kim onu sevmezdi, ele onun
da bizimle sozu tutmazdi. Men ise
ushaqliqdan cox eqoist
boyudulmushdum. Bir dediyim iki
olmamishdi. Kasib tebeqeye
hemishe alcaldici nezerlerle
baxmisham. Hetta imkansiz
insanlar menim gozumde “dilenci”
kimi olub. Bir gun bize bir muellim
geldi. Hec kimden pul almadi hec
kimde oxumadi. Jurnalda haminin
qarshisi 0-larla dolmushdu. Yene
o-ndan bashqa-deyib gulumsedi.
Gozleri doldu amma aglamamaq
ucun ozunu saxladi sozune davam
etdi- evde mamamla shert
kesmishdim menim hec kesirim
olmayacaqdi ve mene I kursu
bitiren kimi mashin alacaqdilar.
Men ondan komek istemeye
mecbur oldum cunki riyaziyyatdan
hec ne bilmirdi. Ele her shey o
gunden bashladi….
-Ibrahim salam.
Oglan bashini ashagi salib seliqesiz
ve telesilikle yazilmish defteri
oxuyurdu. Sesi eshidib bashi
qaldirdiqda qarshisinda dayanmish
mini yupkali ve kureyi aciq sud
rengli bluz geyinen

[1] 2 3 ... 10 >>