Buyurun cox maraqli bir hekaye diqqetle oxuyun: Bir qadin ozunun alti ayliq ushaqini evin daminda tek qoymushdu. Ushaq yavash-yavash hereket ederek damin novdancasina teref geldi, o qeder kenara geldi ki az qalirdi duwsun awaqi. Anasi onu bu yerde gordukde cox iztirab ve teshvish hissi kecirtdi. Ushaqi xilas etmek ucun ne qeder tedbir gorduse, onu qaytara bilmedi. Her kes ora yigiwmiwdi. Nerdivan getirdiler, lakin o da hec bir netice vermedi. Cunki damin novdancasi cox uzun ve divardan cox arali idi. Ushaqin anasi aqlayir, ushaq da ona baxib aqlayirdi. Bu vaxt Hezret Eli (e) yaxina geldi, bir anliqa ushaqin uzune baxdi. Bu zaman ushaq nese zumzume edirdi, amma hec bir kes onu basha dushmurdu. Eli (e) buyurdu: Onunla eyni yashda olan bir ushaq getirin. Ushaqi getirdiler ve Hezretin gosterishine gore hemin ushaqla damdaki uwaqi uzbeuz qoydular. Uwaqlar bir anliq bir-birine baxdi ve ushaqliq adetine gore ne ise danishmaqa bawladilar. Bu zaman damdaki ushaq imekleye-imekleye geri qayidib evin qapisina geldi. Her kes dehwete gelib Allahu Akber dediler. Medinede bu hadise ile elaqedar o vaxta qeder misli gorunmemish shadliq bash verdi.