Bir insan her gece qalxib Allahi anir, ona dua edir. Sheytan ona deyir: -Ey Allahi chox anan insan! Butun gece Allah deye yalvarishina qarshiliq olaraq buyur deyen varmi? Allah senin iwlerivi duzeltdimi he? Odur ki bow ver uzan yat. Adamin konlu bu sozlerden chox qirildi ve duani saxlayaraq yeniden yatmaga bashladi. Yuxusunda gordu ki, Melekler ona deyirler: -Ozune gel ey bende! Oyan, niye duani, zikri saxladin? Neden usandin? Adam deyir: Duanin qarshiliginda buyur deye bir cavab gelmedi axi. Qovulmaqdan qorxdum. Ona cavab gelir: -Senin yalvararaq Allahim, Ya Rabbim demen, Onun buyur ey qulum demesine beraberdir. Senin yalvarishin Allahin seni ozune yaxinlashdirmasidir. Senin qorxun, umidin Allahin lutfudur. Unutma Senin, her Ya Rabbim demen Allahin buyur demesidir. Cahilin cani, dili bu duadan uzaqdir. Chunki Ya Rabbim demesine izn yoxdur. Cahile Ya Rebbim demek qismet olmur. Onun yalvarishini eshitmemek uchun Allah ona derd, bela vermez. Lakin Allah hansi bendelerini isteyerse onlara dunya derdi ve dunya belasi verer ki dunyani unudub Allaha el acib onu cagirsin ve Allah da onun gozel sesini ewitsin. Bununla anla ki ey bende, Dua ederek Allahi chagirmani saxlayan derd dunya seltenetinden daha gozeldir. Derdsiz dua soyuqdur. Derdliyken edilen dua urekdendir, israrlidir, savablidir. Qalx ey bende qalx. Bu anlar sene bir daha qismet olmaya da biler qedrini bil. Kiwi bunlari ewidib tez yuxudan ayildi ve destamaz alib namaz qilib duasina davam etdi.