dodaqlarini berk-berk dishleyib, gozlerini yumaraq kunce qisildi: " Bu qoca niye bele xerifleyir!".

Ekrem istehza ile gulumsedi. Birce anda butun bedenini isti ter basdi; xecaletden qusselendi.

Ozu istemeden leytenantin qelbine toxundugunu duyan faytoncu cixilmaz veziyyetde qaldi. Ekremin kor oldugunu o, ancaq indi bilmishdi.

- Basqa sozum yoxdur: Allah dushmeni xecil elesin!.. - deye faytoncu sert bir hereketle donub atlari qirmancladi.

Daha hec kes danishmirdi. Her ucu pert, meyus ve fikirli idi. Hacandan-hacana Ekremin ureyini almaq meqsedi ile qadin sohbete bashladi!

- Bagishlayin leytenant...

- Adim, Ekremdir.

- Cox gozel. Menimki de Feridedir. Deyirem, sizden qabaq evinize men qacacagam. Geldiyinizi xeber verib, mushtuluq alacagam.

Feridenin shirin dille, xosh niyyetle soylediyi bu sozler ne qeder semimi de olsa, Ekremi ferehlendirmedi. Eksine, qadini fikrinden dashindirmaq ucun behane axtardi.

- Bilirsinizmi, evde tekce yoldashim olur. Yeqin indi o da ishdedir. - Ekrem azaciq susub elave etdi. - Elbette, mushtulugunuz mende! Sizin bu yaxshiliginizi unutmayacagam...

Faytoncu indi boyuk bir qebahet etmish kimi arxaya donmeye, onlarin sohbetine qarishmaga utanirdi.

- Feride xanim!

Qadin leytenantin dilinden oz adini eshitcek, diksindi:

- Beli.

- Siz meni taniyirdiniz, yoxsa..ele rast geldiyiniz bu gun birinci keredir?

- Niye sorushursunuz ki?

- Sadece maraqlaniram.

Feride onu basha dushurdu. Yad bir qadinin gosterdiyi bu qaygikeshlik yeqin ki, Ekreme teeccublu gorunurdu.

- Xeyr, tanimirdim.

Sernishinler Teze pirin qabaginda faytondan dushduler.

- Qoyun sizi qapiya qeder oturum, - deye Feride leytenantin qolundan yapishib sekiye cixaranda o dillendi:

- Xatircem olun. Bu kucede her shey mene dogmadir. Divarlara elimi toxunduran kimi, bir-bir dashlarini taniyacagam.

- Onda salamat qalin... Hemishe evinizde-eshiyinizde..

- Size cox-cox minnetdaram, Feride xanim.

Ayaq seslerinden qadinin

<< 1 ... 14 15 [16] 17 18 ... 96 >>