uzaqlashdigini yeqin eden Ekrem dayanib bir an fikre getdi. Sonra camadanini goturdu ve sag elini divarda gezdire-gezdire ehtiyatla ireliledi. Birinci qapini kecdi.. Ikinci qapini kecdi... Bunlar qonshu heyetleri idi.. Ucuncu genis darvazaya catanda ushaqliq dostu Serdar yadina dushdu. Ekrem onun xetrini dunyalar qeder isteyirdi. Hemise gezmeye bir yerde cixardilar. Saatlarlap uz-uze oturub shahmatoynardilar.

" Eh!.. Gor, o vaxtdan nece iller otdu! Heyf, cox heyf, qaygisiz, kedersiz ushaqliq caglarimizdan! Ne tez geldi, ne tez de getdi!.."

Ekrem cebhede olanda Serdardan daldabal uc mektub almishdi. Ikinci zarafatla dolu idi. Axirinci ise cox qisa ve ciddi yazilmishdi. Ikice kelme ile esgerliye cagirildigini xeber verirdi. Ondan sonra daha Serdardan soraq cixmadi...

"Bura bizim heyetdir!" - deye Ekrem, hundur bir qapinin qabaginda duranda ureyi cirpindi ve cox qeribe hissler kecirdi. Sevindi, heyecanlandi, qusselendi. Xeyalinda Yegane ile danisha-danisha, telem-telesik iceri girmek isteyirdi ki, ayagi neyese ilishdi, uzuqoylu yere serildi. Ekrem mohkem ezildiyinin ve dizlerinin gizildediyinin ferqine varmadan celd qalxdi, ustunu cirpdi. " Kash goren olmayaydi!" - deye elinden dushen celiyini axtardi, lakin tapmadi. Pillekenedek yolu cetinlikle gedecekdi. Ekrem ne vaxt cigirdi, ozu de bilmedi.

- Yegane!!

Ele bu an o, sifetinde iliq bir nefesin gezdiyini duydu ve celiyinin desteyi barmaqlarina toxundu:

- Buyurun, - deye yene bayaqki qadinin tanish, mehriban sesi eshidildi.

Ekrem qulaqlarina inanmadi.

- Siz hele burdasiniz?

- Indi daha gedirem...

...Heyetde de Yeganeden cavab gelmedi. Ekrem pillekenin surahisinden yapishib, asta-asta aynabende qalxanda ashagi mertebede, tanimadigi bir arvad kiminse unvanina nalayiq sozler yagdirirdi. Cox guman sonradan gelmish hemxanalardan idi. Leytenantin bu giley-guzara mehel qoymadigini gorende o daha da qizishdi. Ele bil odun ustune barit atdilar.

- Bele biabirciliga kim dozer, ay camaat! Binamus

<< 1 ... 15 16 [17] 18 19 ... 96 >>