qizinin o birilerden gozu doymadi, indi de korlari, shilleri evine buraxir... Allah ona gozellik evezine azaciq heya verseydi, biz de bu heyetde abirdan dushmezdik.

Ekrem yerinde mixlanib qaldi! Sanki dash-divar, yer, goy, bashina firlandi. Axi bu sozler kimin unvanina deyilirdi?! Yeganeninmi?!..

Teatrda Fransa heyatindan behs eden bir tercume eserinin ilk tamashasi olacaqdi.

Zal adamla dolu idi. Ekrem dostu Serdarla dordneferlik lojada oturmushdu. Yerlerden ikisi hele tutulmamishdi. Bir azdan, tavandan asilmish neheng cilciraq sondu. Sehnenin qirmizi mexmer perdesi uzerine rengbereng ishiq zolaqlari tushlandi. Ashagidan orkestrin musiqisi eshidilende Ekremgilin lojasinin qapisi ehtiyatla acildi; qesheng geyimli, ucaboylu, qarasacli, shuxqametli bir qiz penceleri uste iceri girib "bagishlayin" - deye picildayaraq arxada eyleshdi. Etrafa xosh etir yayildi. Qizi gorcek, Serdar yavashca eyilib dostunun boyrunu dumsukledi:

- Arada bir dala da bax!..

Ekrem onun neye ishare vurdugunu basha dushse de, qimildanmadi. Serdar ikinci kere dillendi:

- Eshitmedin, ne dedim?

Elacsiz qalan Ekrem azaciq qanrilib gozunun ucu ile qiza oteri nezer saldi. O, heqiqeten gozel idi. Eynindeki cehrayi, zerli paltari qaranliq lojaya ishiq salirdi. Serdar bu defe agzini Ekremin qulagina soykedi:

- Necedir?

- Gozeldir!

Artiq perde acilmishdi, maraqli bir tamasha bashlanmishdi. Lakin Ekremin fikri sehnede yox, qizin yaninda idi. Bir daha geri cevrilib ona baxmaq, danishdirmaq istese de, cesaret etmirdi, agir soz eshidib, pert olacagindan qorxurdu. Ureyi ele tez-tez doyunurdu ki...

Besh deqiqe... On deqiqe kecdi.. Ekrem sakit otura bilmedi. Qeribedir, birden sanki ikielli ciyinlerinden tutub, onu arxaya donderdiler:

- Orda sizin ucun narahatdirsa, yerimizi deyisheyin, - deye dikelib qiza teklif etdi.

- Xeyr, zehmet cekmeyin. - O, bu hormetden memnun bir terzde gulumsedi. - Siz yaxsi-yaxsi baxin. Men bu tamashani gormushem.

Serdar, dizi ile dostuna

<< 1 ... 16 17 [18] 19 20 ... 96 >>