qeder susub, xeber aldi. - Yaxsi , bari oyrenmisenmi, kimlerdendir?

Ekrem bu suala cox meyus cavab verdi:

- Hec kesi yoxdur, ana, yek qizdir. Lap balaca vaxtdan, deyir, yetim qalmisam.

- Atasi, anasi kim olub?

- Onu sorusmamisam.

Arvad oglunu mezemmetledi:

- Dogru demisler: mehebbetin gozu kor olar! Nece yeni onu sorusmamisam. Bes, men bilmeyim ki, evime getireceyim gelin hansi yuvanin qusudur?..

Cavahir yene arxayinlasmadi:

- Ozu necidir?

- Telebedir, texnikumda oxuyur.

- Ne cox texnikum! Axi, qurtarib ne olacaq?

Ekrem anasinin xasiyyetini bildiyinden, ishin xatirine yalandan danishmaga mecbur idi.

- Medeniyyet sahesinde calishacaq...

- Men shekline baxanda, dedim, artistdir.

Sohbet bununla da bitdi.

Axsam Ekrem Yegane ile gezmeye cixanda xirda-xirda yagish sepeleyirdi. Azaciq sonra leysan basladi. Onlar islanmamaq ucun dalda bir kunce qisilib gozlediler. Lakin deyesen, burada dayanmaq da ebes idi. Yagis ara vermek bilmir, getdikce shiddetlenirdi. Ekrem donub Yeganeye baxanda qizi su icinde gordu. Paltari ciyinlerne yapismisdi, saclarina mirvari gileler duzulmusdu; qulaqlarinda damcilar sirgalanmisdi.

Oglan penceyini cixarib Yeganeye geydirdi. Desmali ile onun uzunu, gozlerini sildi.

- Soyuqdurmu sene? - xeber aldi.

Qiz titreye-titreye basini terpetdi:

- Bir balaca usuyurem.

- Onda gedek. Burda gozlemeyin menasi yoxdur.

Yegane Ekremin qolundan tutdu ve qaca-qaca eve yollandilar.

- Bu gun bizimki getirmedi! - Teze pirin alt kucesine catanda oglan dillendi. - Men isteyirdim seninle ciddi bir sohbet eleyim...

- Ne barede?

- Hec... Sonraya qalsin.

- Ele zarafat yoxdur! Danisacaqsan! Yoxsa seni buraxmayacam. - Yegane onun dirseyini berk-berk sixdi. Ekrem qizin shiltaqligindan xoshlansa da, kucede dayanib derdleshmeyi munasib sanmadi.

Yeganegilin qapisinda yavasidilar. Yagis kesmisdi. Goyde tekem-seyrek ulduzlar parlayirdi. Hava yungul ve temiz idi. Kucelerdeki balaca golmecelerde titrek

<< 1 ... 28 29 [30] 31 32 ... 96 >>