Gozlerinin etrafina ele bil qaranliq cokub. Xestelik arvadi haldan salib... Sabah mutleq qebir uste getmeliyem!.. Opeceyem mezarinin dasindan, deyeceyem: "Ana, gelmisem. Ancaq gozlerim kordur...". Sonra dostum Serdargilin evlerine de deymeliyem. Duzdur, valideynleri, baci-qardasi meni gorende, qaysaqlanmish yaralari tezeden sizlayacaq... Nakam ogul itirmek boyuk derddir! Cox guman razi olardilar ki, ele Serdar da shikest qayidardi! Evde sesini eshideydiler, isti nefesini duyaydilar... Amma gozsuz yashamaq dehsetdir. Xususen, menim ucun. Besh il oxudum...butun haqq-sayim hece getdi. Men, geceler goyun derinliklerine baxmaq, basqalarinin seze bilmediyi en xirda ishiqlari axtarmaq, tapmaq niyyetinde idim...arzularim ureyimde qaldi. Kesf olunmamish ulduzlar kimi".

Hardansa yadina Yeganenin sozleri dusdu:

"- Meni sevirsense, getme, Ekrem can! Odun-alovun icine girme!.. Men adam taparam seni saxlatdiraram. Eger pul barede fikirleshirsense, onu da ozum duzelderem. Ne qeder isteseler, vererik, sen getmezsen, menim yanimda qalarsan...".

"Cox qeribe teklif idi. Adam taparam...pul vererik...qalarsan... Ele satqinliga, ancaq qorxaqlar, qeyretsizler razilashardi. Meni eqidemden dondermek cetindir! Elbette, o sozleri Yegane yox, bir basqasi deseydi, cavabini ayri cur vererdim...".

Pillekenlerde ayaq sesleri esiden Ekrem diksindi, telash icinde celd yerinden qalxdi; barmaqlarini divarlarda gezdire-gezdire cetinlikle aynabende kecdi.

"Kimsen?!" - deye sorusmaga cesareti catmadi. Ehtimal ki, iceri giren adam onu gormediyinden uzaqlasdi, qapisi acildi ve ortuldu.. Ekrem ireli getdiyi kimi de bir ayaq-bir ayaq geri qayitdi. Evin ortasinda dayanaraq elleri ile basini tutdu.

"Hardasan?! Tez gelib cixsana! Meni bu shubhelerden xilas etsene, Yegane!..". O, astadan, ozune yad bir sesle inildedi. Qeherlenmish bogazini islatmaq, ureyinin teshnesini sondurmek ucun stola yanashib, stekan axtardi, su icmek istedi. Lakin... Hemin deqiqe ne hiss etdise, koyneyi qizmar demir

<< 1 ... 56 57 [58] 59 60 ... 96 >>