suzdu:

- Bayaqdan niye danismirsan?! Men das-divarla danisiram?!.

- Dinceyin, ne deyim?

Yegane, Ekremin sesindeki qezebi, kini apaskar hiss eledi. "Yene buna ne olub?" - dusundu.

- Bes, adamdan sorusmazlar ki, teatrda isin erteden qurtarib, indi saat ondur... Haradasan? Olmusdun-qalmisdin... - deye qadin onu qabaqlamaga calisdi.

Ekrem bozardi:

- Sus! Leyaqetsiz! Bir seyi ki, bilirem, niye sorusum?!

- Ne?



...Yarimciq qalan sohbet seherisi tamamlandi. Hem de qadinin basqa bir hiylesinin ustu acildi.

Ekrem subh erken durub aynabendde oturmusdu. Bulbulun sherqisine qulaq asirdi. Qabaginda, bogma stekanda cay vardi.

Yegane ise yatagindan gec qalxdi. Hec geyinmemisden patefonu ishe salib, xosladigi qaraci mahnisini oxutdurdu.

Ekrem zahiren ozunu laqeyd gosterirdi, eslinde cox dalgin idi. Aslanin mektubu, hele dunene qeder butun gunahlarina goz yumaraq, mehebbetini ureyinden sile bilmediyi Yeganeni onun nezerinde, varligina nifret edilmeli iyrenc, rezil bir xilqete cevirmisdi. Qaraci mugennisinin sesi otaqlari, aynabendi basina goturmusdu. Bes il evvel de, ilk defe Ekrem bu eve qedem basanda, hemin mahnini esitmisdi. Onda da xarabaliqda bayqus ulamasini xatirlamisdi, indi de...

Qadin, hamamxanada el-uzunu yuyub, etirlendi. Boyuk otaga kecende, patefonu dayandirdi, telefonda harasa zeng vurdu. Maraq Ekremi burudu. O, diskin ari viziltisina oxsar qiriq-qiriq seslerle ireli-geri herlenmesinden reqemleri asanliqla mueyyen etdi: ... -91-42.

Yegane kiminlese ustuortulu danisirdi:

"- Alo!.. Sensen?.. Menem, Quzunun kefi? Yaxsidir... Deyesen, gozlediyin gun yaxinlasib... Basa dusdun? Ayagin yungul imis... Ha!.. Ha!.. Ha!..".

Qadin qaqqildaya-qaqqildaya qapini kip cekdi. Ekrem daha hec ne esitmedi. Ve "...-91-42" - deye bayaqki nomreni beyninde dolandirdi.

Yegane, paltosunu ciynine atib, aynabende cixdi. Onun getmeye hazirlasdigini bilen Ekrem dindi:

- Tez qayidacaqsan?.. Yoxsa, gelisin yene geceye cekecek?..

Qadin

<< 1 ... 72 73 [74] 75 76 ... 96 >>