oxsayib, ezizlesinler... teriflesinler... Anlayirsanmi?! Bu nevazisleri sen Ekremde gormurem. Onun ucun de basqalarinda axtariram! Dunya iki olsaydi, men bu dunyadan kocub, o birisine gederdim. Belke, istediklerimi orada tapardim!..

Yegane sert bir hereketle cevrilib yataq otagina, oradan da zala kecdi. Bir azdan, erinin pal-paltarini getirib, seliqesiz halda camadana yigmaga basladi:

- Neyleyim ki, men bedbextem! Konlum arzular qebiristanidir...

Cenesini ovcuna soykeyib dayanmis Ekrem, sanki dasa donmusdu. Hec qimildanmirdi da. Xeyali, onu otub arxada qalan illere aparmisdi - menali sandigi, menasiz mehebbetle yasadigi caglara! "Heyf o temiz, izafi duygulardan! Hamisi bica getdi! Sabun kopuyu kimi shishdi, partladi, yox oldu!..".

- Buyur! - deye Yegane camadani ortub, dikeldi. - Bu da senin avadanligin!

Ekrem kunce soykediyi esasini goturdu. Qara suseli cesmeyini cixarib, gozune taxdi. Qovr eden ureyinin hokmu ile Yeganeye son sozunu dedi:

- And icirem anamin o muqeddes qebrine ki, senin uzunu gormediyim ucun, kor olduguma bu gun pesman deyilem!

O, camadanini qaldirdi, tepiyinin zerbi ile qapini acib pillekenleri endi...



* * * *



Baharin iliq nefesi qisin qarini eritdi... Feridenin qaygisi Ekremin kederini dagidan kimi.

Ikinci ay idi Seltenet qizi evine kocmusdu; daha kohne heyetlerinin qapisini acmirdi.

Yegane: "- Butun islerin fitne-fesadi sensen! Axir ki, dilin dinc durmadi, meni seytanladin! - deye arvada hede-qorxu gelmisdi. - Eybi yoxdur, gorersen, bu xebercilik sene neceye oturacaq!..".

Seltenet haqsiz ittihamdan yanib-yixilmisdi. Heyatinda belke de ilk defe sakit tebietinin xilafina sesini ucaldaraq cimxirmis, ona yeddi qatindan kecen cavab qaytarmisdi:

"- Yalansa, Allah qenimin olsun! Men o fikre dusseydim, erin sene coxdan arxa cevirmisdi. Ancaq sehv elemisem. Gerek vaxtinda susmayaydim. Heyf o gunlere ki, Ekrem seninle kecirdi".

Seltenetin sert sifetini goren, ondan bu teneli sozleri esiden Yegane

<< 1 ... 75 76 [77] 78 79 ... 96 >>