Ekremden sonra qadin butun varligi ile - ruhen, me'nen ve cismen onun idi. "Men senin yolundan canimdan da kecmeye haziram!" - demisdi. Ve bir ara Zakiri berli-bezekli menziline getirib, artiq bosalmaqda olan qizil duyuncesini gereksiz bir sey kimi ortaya atmisdi: "Bunlar hamisi sene qurbandir! Ne qeder xetrin isteyir, gotur, xercle, mene senden basqa hec ne lazim deyil!..".

Zakir, Yeganegilden evlerine, deryada lel-cavahirat tapan qevvas sevinci ile qayitmisdi...

Sabahisi teatrda tamasa gedirdi. Zal adamla dolu idi. Qabaq cergeden uc yeri Zakirin anasi, xalasi ve bibisi tutmusdu. Onlar eserde xorekpaylayan qiz rolunu oynayan Yeganeye baxmaga gelmisdiler.

Perde acilcaq, arvadlarin arasina pichapic dusdu. Nehayet, uzun intizardan sonra restoran gosterilen shekilde, nimcesinin boyrunu cengelle doyecleyen mushteri "kellersha!" - deye cagiranda, ag onluk baglamis, kok, sarishin bir qiz iceri girdi. Zakirin anasi maragini gizlede bilmeyib ireli eyildi, diqqetle baxdi; xalasi, bibisi qeyri-ixtiyari el caldi...

Lakin...teneffus zamani uclukde kecirilen ayaqustu muzakirede here oz reyini soyledi. Qizi beyenmediler. Tamasadan yarimciq cixib, dagilisdilar...

Axsam evde anasi ile Zakirin arasinda qeribe bir dialoq baslandi:

- Getdin, gordun qizi?

- Gordum.

- Necedir? Xosuna geldi?

- Yox! Esla, ureyime yatmadi.

- Neyi?

- Evvela, mene yarasmaz ki, gelinim teatrda efsiyant ola. Bu bir! Ikincisine qalanda, burnu yeke... Saclari sapsari, saman renginde. Endamini da porsuq kimi piy basib, fisildaya-fisildaya yeriyir. O nedir?! Sheherde beyem qiz qehetliyi-zaddir? Xalan da, bibin de shebede eleyib, agiz buzduler.

Zakir hovseleden cixdi:

- Ay arvad, sene deyende ki, bir az gozle, getirerem evimize baxarsan, qulaq asmirsan! Durub o saat teatra cumursan. O burun, o govde, o sac...hec biri ozununku deyil! Qondarmadir.. Anladin?!

Yegane Zakirin teklifi eleyhine, onun ailesi ile gorusmekden cekinmisdi. Boylu oldugunu duysaydilar, mesele

<< 1 ... 83 84 [85] 86 87 ... 96 >>