dogum evine yatmaga gedeceyi bir vaxtda sheherden cixmasi ebes deyildi.

- Gerek bagislayasan... Seni oturmeye vagzala gele bilmeyeceyem...

- Hec men bu veziyyetde razi olarammi?..

Axsam qatarin terpenmesine azaciq qalmis Yegane hovlnak vagzala girdi, perronda Zakiri tapib, bir qiraga cekdi; Feridenin unvanina hazirladigi teleqramin, suretini ona verdi:

- Tiflise catan kimi vurarsan! - dedi ve boyali dodaqlari ile oglani opdu. - Men o eve bir caxnasma salim ki, tamasasina alem yigishsin!.. Yaxsi yol!

- Salamat qal.

Parovoz fisildadi, dartindi...vaqonlar bir-birine deyerek taqqildadi.

Zakir kupeye kecdi. Stolustu lampani yandirib, teleqramin sozlerini oxudu:



"...Canim-ciyerim, gozlerimin isigi Feride!

Yeqin meni coxdan olmus bilirsiniy. Uzun illerin eziyyetinden sonra esirlikden buraxildim. Seni, Selteneti, Shahini gormeye Bakiya telesirem.

Eshref"

Dogum evinde eyni gunde iki Soltanova hamilelikden azad olmusdu - Biri Gunes, biri Yegane. Mehebbetin ilk nubarini goren Gunesin sevincden koksu qabarirdi; dunyaya tezece goz acan oglunu istiden-soyuqdan qorumaq, boyutmek, yasatmaq haqqinda dusunurdu. Ana, bu balani tapinca nece-nece uzuntulu ilin mohnetine dozmus, ne qeder eziyyete qatlasmisdi. Nehayet, sedaqetli erinin - Fikretin ureyindeki nisgile son qoymusdu. Gunes, tesevvurune bundan da boyuk xosbextlik getire bilerdimi?

Ovlad dogulmusdu! Aileye ogul gelmisdi! Sabahin belke de, gerekli bir insani Gunesin betninde yaranmisdi, onun damarlarindan qidalanmisdi. Xeyr! Gunes tesevvurune bundan da boyuk xosbextlik getire bilmezdi!

Yegane ise...oz geleceyi, rahatligi namine zeruri sandigi xebis bir niyyetin cirkabinda bogulurdu. Her defe korpeni emizdirende ureyinden qara qanlar axirdi. Qiz, sifetinin cizgilerinden, burnundan eynen Ekreme oxsayirdi.

Palatada yatan qadinlara erlerinden tebrik mektublari, hediyyeler, gul-cicek desteleri gelirdi. Cavan atalardan bezileri heyete acilan pencerelerden boylanaraq, dayelere lal-dili

<< 1 ... 87 88 [89] 90 91 ... 96 >>