Fikretin, Seltenetin, Feridenin ve hetta Ekremin gozleri... Yegane elleri ile sifetini qapadi, dal-dali cekilib dehlize cixdi. Gozler de boyuyerek onun ardinca baxdi.

Qadin burada da qerar tutmadi, aynabende atildi. Perdeni aralayaraq heyete nezer saldi. Hec kes yox idi. Siqaret yandirib, herislikle sumurdu. Heyecandan ayaq uste dura bilmirdi. Ozunu taxta yixdi. Indi yataq otagina sari baxmaga da qorxurdu.

Bir azdan qapi doyulende...Yeganenin ureyi sanki yerinden qopdu; dil-dodagi qurudu, nitqi kesildi. Qapi ikinci kere berkden, yumruqla doyuldu: "Acin!! Acin!! ". - deye cilgin sesli bir qadin emr etdi. Yegane teshvish icerisinde yerinden sicrayaraq, ozunu yataq otagina saldi. Uzunden balisi qaldirib, usagi qucagina aldi.

Qapi aramsizcasina doyulurdu... O tayda, pilleken basindaki meydancada bir nece adam vardi. Esebi kisi, qadin danisiqlari bir-birine qarismisdi. "Tez olun!! Acin!! Siz sehven menim korpemi aparmisiniz!.."

Gunesin sesini taniyan Yeganeni ikiqat dehset burudu. Bu tukurpedici nida bir de, bir de qulaqlarinda, beyninde tekrarlandi: "Siz sehven menim korpemi aparmisiniz!!".

Usaq coxdan kecinmisdi. Onu aparib boyuk otaqda divana qoydu, uzunu ortdu.

Yeganeni gormusduler... Bayirdan zerble vurub aynabendin shushesini qirdilar. Gozu tokulmus cerciveden qapinin arxasina quvvetli, sert bir el uzandi.

Acari cetinlikle saga, sola burmaga basladi... Yegane qefese salinmis vehsi timsalinda otaqdan-otaga qacaraq, der-divara cirpilirdi.

Lakin butun seyler ebes idi. Qapini bu deqiqe acacaqdilar. Aman!.. Basina ne oyunlar gelecekdi! Sen deme, o ozunun deyil, basqasinin usagini oldurmusdu!

Tek birce yol qalmisdi: eyvandan kuceye tullanib qacmaq!

Yegane, ne xatirladisa, yene yataq otagina cumdu. Yere salinmis xalcanin kuncunu uste qatladi, dirnaqlari ile parket dosemenin bir taxtasini qaldirdi. Qizil duyuncesini cixararaq, qoynunda gizletdi ve shashqin halda ara qapini tepikleyib, eyvana tullandi. Bir goz qirpiminda mehecceri asdi,

<< 1 ... 89 90 [91] 92 93 ... 96 >>