idiler

ki...

Meni mehribanliqla qarshiladilar.

Tez sufre serib, yemek qoydular.

Hami bashima yigishib suallar

yagdirirdi. Tebii ki Reise xalaya

heqiqetleri

soyleyib uzmek istemirdim.

Uzume saxta gulush qondurub

suallara

mehribanliqla cavab verdim.

Axsham vaxti idi, artiq her kes

yatmishdi. Yatmagim uchun

yerimi

hazirlamishdilar. Heyete dushub

bir az oturdum...Sakitlik ve

sakitliyin getirdiyi

huzn...Tebietin sesi insanin heyat

eshqini artirirdi...Yaxinda chay

olmali idiki,

sesi eve qeder gelirdi...

Artiq 3 gun idiki burda idim. Bu

gun onlarla saqollashib

buralardan

gedecekdim...Hara??? Butun

arzularimi gerchekleshdire

bileceyim bir yere...British Arilines...Britaniya hava

yollari...

Chamadanimi arxamca suruyerek

samalyotun qalxacagi darvazaya

yaxinlashdim.

-Excuse me, miss can I see your

ticket?(Bagishlayin xanim

biletinizi gore bilerem?)

-Sure, here you are ( Elbette,

buyurun)

-Great, thank you, now you may

go ( Ela, chox saq olun, indi gede

bilersiz)

deyib biletimi ozume qaytardi.

Dua edirdimki samalyotda

pencereye teref oturum, o zaman

buludlari yaxshi gorecekdim.

Semada oldugumu daha yaxshi

hiss edecekdim. Ele shansimdan

pencerenin qiragindaki

oturacaqda idi yerdim.

Chamadanimi yuxari qoyub,

yerime kechdim.

Budur, samalyot qalxdiqca qalxdi

ve her sheyi geride qoydu.

Yuxaridan goy xerite kimi

gorunurdu, insanlar evler chox

kichilmishdi...

Beli, men Ingiltereye yola

dushurdum, London sheherine.

Dushunurdum ki indiye qeder

Nicati sevmishdim, amma ona

hiss eletdirmeye cesaretim

olmamishdi. Hisslerimi tekbashina

yashamishdim. Ona hiss

etdirmeye utanmishdim. Belke de

vaxtinda cesaretimi toplayib her

sheyi deseydim, indi her shey

bashqa cure ola bilerdi. Hem sevgi

ele asanliqla pes edilecek bir shey

deyildi. Mubarize aparmaliydim,

onun sevgisini qazanmaliydim.

"Insan

<< 1 ... 32 33 [34] 35 36 ... 84 >>