Sen insanlara qayğı göstredikce insanlar
senden qayğını esirgeyerler.Yalnız
qalmağa hesret qalarsan.
Fikirlerini elinden alarlar, seni kor saxlarlar.
Baxışlarında bir ögeylik, çiyinlerinde onu
daşımaqdan imtana etdiyin anda seni
yıxacaq qeder böyük yük...
Bezen ağrıyan qelbinin sancıları xoş geler.
Hiss etdiyin bu ağrı senin var olduğunu
söyleyer. Heyatda seni heç neyin xoşbext
etmediyi qeder o ağrı xoşbext eder. Ve
belke de sen her kesden gizlin sadece orda
yaşamağı bacarırsan.
Getsin istersen her kes senden bir şeher
uzağa...
Qatil olmaq istersen... qetle yetirmek
istersen yaşamağa haqqı olmayan şeytan
üzlüleri arxanda tek bir iz buraxmadan...
çıxarken qapıdan hirsle, sevincin qarışıq
gülersen...
İsteyini boğ içinde... serherdini aş dağların,
zebt et ucalığını...Her şeyi sadece ALLAH
yaratdı deye baxıb xoş olar balaca qelbin.
Tebessümü gözlrine eks olunur mesum
gülücüklerle...
Melhemini heç kesin açmadığı mehrem
qelbine yaxınlaşana qalxan tutub, qilinc
çekmeye başlarsan...
Hesret çekdiyin yerler senden hesab
sorarcasına bağırarlar...
Ele bir şeydir ki, bu yaşadığın her anın
arxasından boylanaraq uzanarsan geriye
doğru..
..Yuvasına şalban daşıyan qarışqalar, daim
artıqlara tamah salan qarğalardan daha
qururludurlar.
Tesadüfler senden kenar qaçar. Sen her
şeyin arxasında bir mentiq, bir meqsed, bir
sebeb, bir vurğu axtararsan. Gülüşlerin
sehnede oynayan aktrisadan daha sünidir.
Qerarsızlığının sonunda qalibiyyet
axtararsan.
Seçimlerin yalnış deyil, amma doğrultmaz
seni. Meqsedler yarı yolda qalar...Sadece bir
"!" gelişini gözlersen...