hezinleshirdi.Balaca ayaq barmaqlari ucunda Emine doğru qalxan Deniz isti dodaqlari ile onun soyuq dodaqlarina öpüsh qondurdu.Emin elleri ile onun bedenine toxundu:Deniz bu adil deyil.Getsen yaxshidir.Deniz yalvariram heyatimdan çix.
Denizin göz yashlari Eminin üzüne toxunarken beyaqdan çalan telefon zengi onu deli edirdi.Emin cibinden telefonunu çixardib zeng edenin Nermin olduğunu gördü.Teshvishle bir gözü Denizdeyken telefonu sessize aldi:Deniz getsen yaxshidir.Nerminle sham yemeyimiz var.
Deniz eshitdiklerinden daha da qezeblendi:Emin sen meni sevirsen.Nermine bele mene benzediyi üçün dözürsen.
Emin dizleri üste çöküb ofuldadi.Deniz onun susqunluğundan istifade edib yeniden onu qucaqlayaraq elave etdi:Etiraf et ki,meni sevirsen.Emin men senle qalmaq isteyirem.Sen menim alin yazimsan.
Emin gücünü itirerek ona teref yaxinlashdi:Deniz seni baqishlamaq qelbime,ruhuma,bedenime haqqsizliq olar.Men hardan bile bileremki sen meni sabahda terk edib getmeyeceksen.Sevmirem Deniz.Heyatimdan çixmağini isteyirem.
Deniz artiq yerlere serilmish qururunu alib binani terk etdi.
Amma bir sheyi unutmushdu.Bu gelishi ile o Eminin qelbindeki yaralari azda olsa saqalda bilmishdi...Denizin beynindeki ümidler puç olarken,Eminin qelbindeki sonsuz sevgi yeniden bash qaldirmishdi....
Emin Denizin gedishinden sonra dizleri üste çöküb derin bir süküta sarilmishdi.Denizin gedishiyle açiq qalmish qapini sakit addimlarla Nermin aralilayib içeri keçdi.Eminin helede sessizce yerde oturub susmasina dözmeyib ayaqqabilarini Emin eshidecek shekilde taqqildaddi.Emin ani heyecanla gülümsedi:Deniz?
Nermini görüb meyus baxishlarla onu süzdü:Sen idin.Baqishla axshamki yemek qalsin.Çox yorğunam...
Nermin dizleri üste çöküb gülümsedi:Emin sen Denizi gören andan çox deyishilmisen.Belke gedek buralardan?He sen ve men.Ikimiz?Ne deyirsen? deyib elleri ile Eminin cod üzüne toxundu.
Emin meyus görüntüsünü gizledib azda olsa gülümsemeye çalishdi:Nermin belke menle evlenesen?
Eshitdiyi cümle

<< 1 ... 106 107 [108] 109 110 ... 124 >>