gözlerindeki hesreti görüb etdiyi andan zövq ala bilmirdi.Denize qarshi keçilmez seddler yaradarken onun gözlerindeki vicdan ezabini hiss edib ister istemez içden içe gülümseyirdi.Kuzey artiq yaranan veziyyete tab getirmeyib Denizin eline toxundu:Canim belke gedek?
Emin bir qashini qaldiraraq qelemi eline aldi.Ve bosh xanani ishare barmaqi ile gösterib gülümsündü:Bura qol çekib gede bilersiniz.
Eminin hereketlerindeki soyuqluq ve Kuzeyin cavabsiz sualina qarshi meyus qalan Deniz derinden ah çekdi.Sonra çantasini eline alib elave etdi:Gede bilerik Kuzey.Burda ishimiz bitdi.
Arxada qalan baxishlar ilk defe deyil idi ki,Deniz doyüsh meydanini terk edirdi.Her defesinde qorxaqcasina qaçan Deniz artiq Emini bashqasinin ellerine terk etmishdi.Hemde öz xoshu ile ...Deniz helede olanlari unutmamishdi.Defelerle Elnur Eminin günahsiz olduğunu demish,amma her defesinde Deniz telefonu meshqula vermishdi.Çünki heç bir ses qulağindaki sesi sile bilmemishdi'Sen öz xoshun ile menimle birlikde oldun.Ve meni sevdiyini söyledin.Emin biz isteyerek birlikde olduq'O artiq 1 il idi ki,bu sözleri tekrarlayirdi.Her defesinde fikirleshirdi eger Emin günahsizdirsa niye özü gelib meni geri döndermedi?Deniz öz inanmaq istediyine inanmishdi.
Zaman yene öz axari ile axib gederken Deniz helede Türkiyeye dönmek istememishdi.Içindeki menasiz hiss ona gelecekde bir ümid olacaqina inandirir qelbinin sesi helede Emine döneceyine eminlik yaradirdi.Bu anlarda Kuzey onu tenha buraxmir,her anini Denizle keçirdirdi.Emin Denizi gördüyü günden Nermine qarshi soyumushdu.Nermin bunu hiss etsede döyüsh meydanindan çekilmek istemirdi.O Eminin Denize etdiyi intiqam oyunlarinin aletine çevrilir ,isteyerek onun hisslerinin qurbanina dönüshürdü.
Deniz yene seherin keshiyinde naharini edib Kuzeyle görüshe hazirlashirdi.Onlar artiq bu son iki günde sheheri dolashacaqlarina söz vermishdiler.Birden çalinan qapi Denizi heyretlendirdi:Geldim Kuzeyy gözle..
Cavan bir oqlan gülümseyerek salam verdi:Deniz xanim

<< 1 ... 96 97 [98] 99 100 ... 124 >>