Küsende ve ya incinende axıtsam göz yaşlarımı tutmadan,içimeaxıtmadan…
Sular seller kimii esdirsem yellerimi, tutmasam içimde iten hüzünleri.
Xarice yansıyan bir külek olsam savursam özümü, uçsam qaçsam, qaçıb getsem başqa şeherlere. Çemenlerde xeyala dalsam , qaçam kiçik bir uşaq kimi azad olsa bedenim ellerim.

Herşeyden uzaq qalsa azad bildiyim üreyim, tutsaq olmadan qapılmadan uçub getsem başqa diyarlara, Ümid etdiyim sabahlara.
Bir bulud kimi azad olsam, kimi zaman görünüb yox olsam…
Kimi zaman elece qalsam, bir uşaq tebessümü kimi.
Külekler savurmasa bedenime , incitmesin kimseler mesum üreyimi, ağır ağır yaşasam bildiyim xoşbextliyi.

Xoşbextlikde bir bulud kimidirmi ? Hemen iten, geden?
Xoşbextmiyik bu yaşadığımız heyatda?
Güneş kimi parlasam, qaranlıq sandığım bu dünyada…
Bir aydınlıq olsa, sabahlarımı aydınlatacaq, bir külek olsa meni savurmadan üreyimi alıbda elece getse Sarılabileceyim bir heyat olsa, içinde olub yaşayabileceyim.
Bir bulud olsam, herşeyden uzaqlara qaçıb da gedebileceyim bir yol olsa; sadece men, üreyim, ümidlerim ve de gerçekleşmesini istediyim xeyallarım