Yox idi sesi ,üzü... sözleri vardı her biri ayrı yaralayıcı... şekilleri vardı baxdıqca danışacağını sandığım. Yoxluğu vardı bitmez. Bele eşqe bele bir vida yaraşardı. Getdi...Bütün gedenleri xatırladaraq... getdi... ondan gözlenilen amma istenmeyen bir gediş idi...gözel bir gediş idi amma esla tebrik edilmeyecek alqışlanmayacaq.
Bir ayrılığın ilk günü
"Seni esla unutmayacağam" dedi. Bilirdim meni esla unutmayacaqdı.
Verdişlerinin dünyasında zamanla bir yerim olacaqdı.
Her baxdığında göreceyi axtarışdan tapacağı... amma eyni "zaman" meni unutmadığını unutduracaqdı ona.
Men unudulmamaq deyil xatırlanmaq isteyirdim. Kimsenin bilmediyi bir mahnı sözlerinde gizli bir şeherde küçelere tökülmüş serserilikde bir otaqda xatırlanmaq...amma evvel unutmalı idi meni unudulmalıydım!
Bir ayrılığın ilk günü
Bir ayrılığın ilk günü: Her kes adi bir nesne, nesneler gereksiz, dialoqlar resmi, hereketler dözümün mehsulu... hereketler nezaketsizlik yüklü qeyri-adi ve fövqelade dalğınlıq, yamaqlı tebessümler...
Bir ayrılığın ilk günü
Varlığının sevgisini eks etdirmemeye çalışırdım üzümde, lakin yoxluğunun kederi de silinmirde üzümden. Ovudurdum özümü. Meni bir daha terk ede bilmeyecekdi.
Ondan bir daha getmeyecekdim. Ve içime süni bir rahatlıq verirdi ayrılığının ömürümün son ayrılığı olması. Bir ayrılığın ilk günü yaşanılanların yaxşı tereflerini xatırlada bilirdi amma irelideki çox günüzamandan temizlenmiş merhemetsizliyiyle yalnız meni gözleyirdi!
Üreyim yazarken rahat olur.
eynide olsa menalidi
»Sevgi Dünyası
»Oxu zalına keç