bütün vücuduna hakim olur. Nehayet, ürek ede bilmediyi bir işe başlamağı qet etdi. O, her şeyi yoxlamalı, araşdırmalı idi. Gece yoldaşı yatınca onun telefonunu axtardı. Tapa bilmedi. Birden ağlına geldi ki, son vaxtlar yoldaşı telefonu yastığının altında gizledir. Buna gizletmekden başqa ne ad vermek olardı ki? Ehmalca telefonu götürdü. şübheli gelen nömreleri qeyd etdi ve onlara bir-bir zeng vurmağa başladı. Bu proses ele de asan deyildi. Onun bütün bedeni tit-tir esirdi. Ona bir anlıq ele geldi ki, yer ayağının altından qaçdı, başı fırlandı, eli titremeye başladı. Lakin bir neçe zeng hele heç ne demirdi. O sakitleşdi. Sevinmeye başladı, gözlerinde ümid işığı yandı, lakin sonincu nömreni yığdıqda telefona qadın sesi cavab verdi. O, inana bilmirdi qulaqlarına. Bu ola bilmezdi. Bu qadın kim idi? Nece olmuşdu ki, onun nömresi yoldaşının telefonunda en çox zeng etdiyi nömreler sırasında olsun? Yeni, anonum zeng heqiqeti ona söylemişdi? Aman Allah, niye bunlar onun başına geldi? Yox, bu heqiqet ola bilmez, burda nese bir anlaşılmazlıq var.

Aynur, halsız şekilde divana oturdu. bir müddet düşünme qabiliyyetini itirdi, gözleri bir boşluğa zillenmişdi, ne edeceyini, bundan sonra nece yaşayacağını bilmirdi. Ancaq onu bilirdi ki, heyatı alt -üst olmuşdu. Özünü kimsesisiz, aciz, lazımsız hiss etdi. Her şeyi aydınlaşdırmaq lazım idi. O hiss edirdi ki, içinde nese, heç vaxt duymadığı hissler baş qaldırır. Nese anlaşılmaz, ağır, onun nefesini kesen hissler. O, uyumalı idi. Yatmaq, dincelmek lazım idi. Bele de etdi. Neçe saat yatdığını bilmedi. Ancaq onu bilirdi ki, heç ayılmaq bele istemirdi. Sanki ölmek, canını qurtarmaq çıxış yolu idi. Ancaq ölmemişdi ve olanları yaşamaq, reallıqla barışmaq, heyatına davam etmek, ayaqları üste dayanmaq, sınmamaq lazım idi. O, düşünürdü ki, indiye kimi ele bil yuxuda imiş, balaca uşaq kimi nağıllarda yaşayırmış.

Axşam yoldaşı eve geldikde onun gözlerine diqqetle baxmağa başladı. İndi bu gözlere mehebbetle yox, başqa cür baxırdı. İndi

<< 1 [2] 3 >>