Qiyamet qopmuşdu. Böyük izdiham vardı. Her teref insanla dolu idi. Kimi çaşıb-qalmış, hereketsiz halda etrafına baxır, kimi sağa-sola qaçır, kimisi de diz çöküb elleri ile başını tutaraq gözleyirdi. Üreyi az qala yerinden qopacaqdı.Bedenini buz kimi soyuq ter basmışdı. Heyatda iken qiyamet,sorğu-sual,misan-terezi haqqında çox eşitmişdi. Amma mehşer meydanındakı ürperti ,qorxu ve intizarın bu qeder dehşetli olacağını hrç düşünmemişdi. Her kes öz növbesini gözleyirdi: vaxtı çatan hesab vermeye çağrılırdı.

Bu vaxt onun da adını çekdiler.Heyretle "Menimi çağırırlar?!"-deye sağa-sola baxdı.İzdihamın ortasından ona bir yol açılmışdı.Mehşer xidmetçilerinden ikisi qollarına girdi.Camaatın arasından çaşqın baxışlarla gedirdi.Merkezi meydana çatanda xidmetçiler yanından ayrıldı.Başını aşağı salmışdı,bütün heyatı gözlerinin qabağından keçirdi.Öz-özüne "Şükürler olsun,-dedi,-dünyaya geldiyim evde hemişe dini yaşayan gözel insanlar gördüm.Atam ibadetlerine hessas yanaşar,dostları ile heç bir dini söhbetden qalmaz,malını islam yolunda xercleyerdi.Anam da onun kimi.Men de hemişe bele oldum.İnsanlara xidmet etmeye çalışdım,onlara Allahdan danışdım.Namazımı qıldım,orucumu tutdum.Bütün ferz ibadetlerini yerine yetirdim.Haramlardan çekindim..."

Yanaqlarından yaş süzüle-süzüle:"Rebbimi sevirem,heç olmasa,sevdiyimi zenn edirem,"-deyirdi,amma bir terefden de :"Onun üçün ne etsem,azdır.Cenneti qazanmağa bes elemez.Ancaq yegane sığınacağım,penah yerim Allahın merhemeti ve efvi!"-deye düşünüürdü.
Hesab uzun çekdi.Sel kimi ter axırdı bedeninden.Gözlerini terezinin miline dikib neticeni gözleyirdi.Hökm neticeden sonra verilecekdi.Oradan çıxarıb evvelki yerine getirdiler.Bir az sonra melekler mehşer meydanındakı izdihama teref döndüler.Evvel adı oxundu.Ayaqları titreyirdi.Ayaq üste durmağa taqeti qalmamışdı.Gözlerini yumub hökme qulaq kesilmişdi.

Mehşerdeki kütleden bir uğultu yükseldi.Qulaqlarına inanmadı,adı cehenneme gedenler sırasında çekilmişdi.Diz çökdü."Ola

[1] 2 >>