Bir gün Bakı xestexanalarını n birinde olanda bir
oğlanın can verdiyinin şahidi oldum. Oğlandan
xahiş etdim ki, "Eşhedü en le ilahe illellah ve
eşhedü enne Mühammeden resulallah" desin. Lakin
oğlan çox ağır veziyyetde olduğundan ve eziyyet
çekdiyinden deye bilmedi. Veziyyeti ise get-gede
ağırlaşırdı. Baxdım ki, oğlan demek istemir
başladım yalvarmağa ki, onsuz da ölürsen heç
olmasa "Eşhedü en le ilahe illellah ve eşhedü enne
Mühammeden resulallah" de ki, belke Allah teala
senin bütün günahlarını bağışlayıb seni cennete
daxil etsin. Axir ki, istediyime nail ola bildim. Oğlan
çox rahat şekilde "Eşhedü en le ilahe illellah ve
eşhedü enne Mühammeden resulallah" dedikden
hemen sonra dünyasını deyişdi. Gözlerimden sevinc
göz yaşları axmağa başladı. Fikirleşdim ki, Ya
Rebbim! Bir insan ölüm ayağında ve bu qeder acı
çekmesine baxmayaraq nece de, rahat kelmeyi
şehadet getire bildi. Ele bu an içeri, oğlanın anası
daxil oldu. Oğlunun dünyasını deyişdiyini görüb
başladı ağlamağa. Sonra birden gözü mene sataşdı.
Ve soruşdu ki, "Sen neye göre ağlayırsan?". Dedim
ki, "Ay anam bu sevinc göz yaşlarıdı, çünki sizin
oğlunuz cennete getdi". Soruşdu ki, "sen hardan
bilirsen?". Dedim ki, "ölmemişden qabaq kelmeyi
şehadet getirdi". Ananın mene verdiyi cavab ise
inanılmaz oldu: "Axı menim oğlum anadangelme
laldı.

SeVGi_LiMaNIm [OFF] (10.10.2013 / 13:06)
Ayy anaaa tuklerim urpendi...sacim ayaga qalxdi...