Adamın biri, ilk defe getdiyi şeherin tarixi bazarını gezerken, bir dükana girerek;
- Xatire eşya almaq isteyirem. Ne tövsiye edirsiniz?- deye soruşur
Dükan sahibi yaşlı şexs, adamı tepeden dırnağa süzüb:
- Buranın en meşhur malı, güzgüleridir. Amma onları almaq güc isteyer.
Adam, heç düşünmeden:
- Men, yaşadığım şeherin en zengin insanıyam, deye cavab verir. Menim üçün pul ehemiyyetli deyil.
Qoca, dodaq büzüb:
- İnşaallah gücün çatar, deyir. Çünki padşahlar bele ala bilmedi onları.
Adam, ses tonunu yaxşıca yükselderek:
- Menim elde ede bilmeyeceyim şey yoxdur! - deye sert cavab verir. Qiymetleri ne qederdir?
Qoca adam:
- Seçeceyin güzgüye bağlıdır, deye gülümseyir. Günümüze aid güzgüleri normal qiymete ala bilersen. Lakin köhne güzgüler bahalıdır. Hele lap antikvar olanlara heç gücün çatmaz. Amma geleceyin güzgüsü pulsuzdur, lakin onu görsen ele de beyenmezsen.
Adam, bu sözleri başa düşmür. Amma güzgüleri görmek marağı da onu rahat buraxmırdı. Güzgüleri bir an evvel görmek istediyinden, yaşlı adamın qoluna girib, dükanın arxa hissesine keçir.
Yaşlı adam, elindeki çelik ile işare ederek:
- Sene evvelce günümüze aid güzgünü gösterim- deyir. Çerçivesi gümüşdendir. Qiymeti ise üç qızıldır.
Adam, divarda asılı dayanan kristal güzgünü qısa bir müddet gözden keçirir ve ona baxaraq saçlarını düzeltdikden sonra:
- Bunun ele bir ferqli xüsusiyyetini görmedim - deyir. Evimde bundan üç dörd dene var.
Yaşlı adam, axsaya- axsaya irelileyerek:
- Onda bu güzgüye bax!.. - deyir. Dördde bir esr evveline aiddir. Çerçivesi misdendir. Qiymeti ise yüz kise qızıldır.
Adam:
- Yeqin ki, zarafat edirsiniz, deye gülümseyir. Bele sade bir güzgü, on qızıl bele etmez.
Yaşlı adam:
- Men sene söylemişdim!.. - deye acıqlanır. İsteyirsiniz imtina edin.
Adam, öteri olaraq güzgüye baxdığında, qışqırmamaq üçün özünü çetinlikle ele alır. Gözlerini ovuşturarak baxdığı güzgüdeki görünüş onun iyirmibeş il evvelki halına aid idi. Ne başının böyük hissesini ehate eden ağ saçlar var

[1] 2 3 >>