İki qonşu ölkenin hökmdarları bir-birleriyle döyüşmezler, amma her fürsetde bir-birlerini narahat ederdiler. Ad günleri, bayramlar da maraqlı hediyyeler göndererek qarşıdakına zeka nümayişi etdirerdiler. Hökmdarlardan biri, günün birinde ölkesinin en yaxşı heykeltaraşını hüzuruna çağırdı. İstediyi, qızıldan, bir-birinin eynisi üç insan heykeli düzeltmesi idi. Aralarında bir ferq olacaq amma bu ferqi yalnız ikisi bilecekdi. Heykeller hazırlandı ve doğum gününde qonşu ölke hökmdarına gönderildi. Heykellerin yanına bir de mektub qoyulmuşdu. Bele yazmışdı heykelleri düzetdiren hökmdar:«Ad gününü bu üç qızıl heykelle tebrik edirem. Bu üç heykel bir-birinin eynisi kimi görüne biler. Amma içlerinden biri diger ikisinden çox daha qiymetlidir. O heykeli tapınca mene xeber ver.» Hediyyeni alan hökmdar evvel heykelleri çekdirdi. Üç qızıl heykel qramına qeder beraber idi. Ölkesinde senetden anlayan ne qeder insan varsa çağırtdı. Hamısı da heykelleri böyük bir diqqetle araşdırdılar amma aralarında bir ferq göre bilmediler. Günler keçdi. Bütün ölke hökmdarın çetinliyini eşitmişdi amma heç kim cavabı tapa bilmirdi. Sonda, hökmdarın çox isyankar olduğu üçün zindana atdırdığı bir genc xeber gönderdi.Yaxşı oxumuş, ağıllı olan bu genc, hökmdarın bezi isteklerine qarşı çıxdığı üçün zindana atılmışdı. Başqa çaresi olmayan hökmdar bu genci çağırtdı. Genc evvel heykelleri möhkem möhkeme araşdırdı, sonra çox ince bir tel getirilmesini istedi. Teli birinci heykelin qulağından soxdu, tel heykelin ağzından çıxdı. İkinci heykele de eyni hereketi tekrar etdi. Tel bu defe diger qulaqdan çıxdı. Üçüncü heykelde de tel qulaqdan girdi amma bu defe ne ağzından ne de qulağından çıxmadı.Tel ince bir boru vasitesile ürek xettine qeder endi ve oradan kenara getmedi. Hökmdar heykelleri gönderen qonşu hökmdara cavabı yazdı: «Qulağından gireni ağızından çıxardan insan meqbul deyil. Bir qulağından giren diger qulağından çıxırsa, o insan da meqbul deyil. En qiymetli insan, qulağından gireni üreyine hebs

[1] 2 >>