Mehkeme zalında, seksen yaşlarındakı qoca cütlüyün veziyyeti ürek acısıydı… Adam inadçı baxışlarla, susqun nenenin ağlamaqdan yaxşıca çuxurlaşmış gözlerini süzürdü. Hakim tox sesiyle, yaşlı qadına:

— Danış xala, niye boşanmaq isteyirsen?

Yaşlı qadın, derin bir nefes aldıqdan sonra, qısılmış sesiyle danışmağa başladı:

— Bu insan meni 50 ildir bezdirib heyatdan…

Sonra uzunca bir sessizlik hakim oldu, mehkeme zalında… Sessizlik, bu cür xeberleri her gün başlıq eden jurnalistlerden birinin flaşı ile pozuldu… Kim bilir nece bir başlıq yazacaqdılar, yaşanmış 50 ilin ardından? Çox sayda jurnalist izleyirdi iddianı… Qadın neler deyecekdi? Her kes, onu dinleyirdi… Yaşlı qadının gözleri doldu ve davam etdi:

— Bizim bir sedef çiçeyi vardı, çox sevdiyim… O bilmez… 50 il evvel idi… O çiçeyi mene verdiyi çiçekler arasından qopardığım bir yarpağı toxumlamış, ele böyütmüşdüm. Övladımız olmadı onları balam bildim. Bir müddet sonra çiçek qurumağa başladı. O zaman ehd etdim. Her gece güneş doğmadan evvel, bir qab suyla sulayacağam ​​onu deye… Bu sedef çiçeyi üçün xeyirlidir deyerdiler… 50 il oldu, bu insan bir gece qalxıb bir defe de bu çiçeyi men sulayım demedi. Taa ki keçen geceye qeder… O gece çox yorulmuşdum.Oyana bilmemişem… Men, bele bir adamla 50 il keçirdim. Heyatımı, ümidimi, her şeyimi verdim. Ondan heç bir şey görmedim. Bir defe de olsun, menim etdiyim vezifelerden birini etmesini gözledim. Onsuz daha yaxşıyam, and içerem.

Hakim qoca adama dönerek:

— Deyeceyin bir şey varmı, ata? dedi.

Yaşlı adam çelikle çetinlikle getdi kürsüye, o ana qeder günahlandırılmış olmanın utanğaçlığını hiss etdiren üz ifadesiyle, hakime döndü.Tek tek danışdı:

— Esgerliyimi Reisicumhur köşkünde bağban olaraq etdim. O bağçanın gözel görünmesi üçün bütün gücümle çalışdım. Fatimemi de orada tanıdım. Sedefi de… Ona en gözel çiçeklerden buket verdim. Yeni evlendiyimizde, boyun ağrısı sebebiyle, onu hekime apardım. Hekim "Çox uzun müddet oyanmadan

[1] 2 >>

_ELYA_ [OFF] (17.10.2013 / 02:57)