qeder de çetin olmur.
Her şeyden evvel, evlenmek meselesinin alınmamasını menim diger uğursuzluqlarımla bir sıraya qoyursan. Buna etirazım yoxdur, ancaq bu şertle ki, indiyecen olan uğursuzluqların sebeblerini izah etdiyim kimi qebul edesen. Eslinde, bu da digerlerile eyni cergede durur, ancaq sen onu lazımınca deyerlendirmirsen ve o derecede qiymetden salırsan ki, biz bu barede söhbet edende sanki başqa-başqa işlerden danışırıq. Hetta cesaret edib deye bilerem ki, senin heyatında heç vaxt ele bir hadise baş vermeyib ki, menim evlenmek isteyim qeder menalı olsun. Bununla demek istemirem ki, senin heyatında menalı günler olmayıb, eksine, senin heyatın menimkine nisbeten daha zengin olub, qayğılar, sıxıntılar içinde keçib ve buna göre de menim başıma gelenler senin başına gelmeyib. Tesevvür ele ki, bir nefer beş alçaq pilleni çıxmalıdır, başqası ise birce pille qalxmalıdır, ancaq bu pille ona beş pille qeder hündür görünür. Birinci neinki beş pilleni, lazım gelse, lap yüzünü, minini de qalxacaq ve çox qiymetli, gergin bir heyat yaşamış olacaq, ancaq qalxdığı pillelerin heç biri ikinci adamın çıxmalı olduğu pille qeder menalı olmayacaq, çünki bu tek bir pilleni çıxmaq onun imkanı, gücü xaricindedir, heç vaxt onu qalxa bilmeyecek, qalxsa da, ondan o terefe gede bilmeyecek.
Evlenmek, aile qurmaq, uşaq sahibi olmaq, bu fani dünyada onları böyüdüb başa çatdırmaq, menim fikirimce, insana bexş olunmuş en böyük nemetdir. İlk baxışda bunun hamıya nesib olması onun asanlığı demek deyil, çünki, birincisi, esl heqiqet de hamıya qismet olmur, ikincisi, “qismet olanlar”ın özleri “bele elemir”, sadece olaraq, “başlarına gelir”. Düzdür, bu hemin nemet deyil, ancaq çox böyük ve şerefli işdir (en çox da ona göre ki, “özü elemekle” “başına gelmey”i bir-birinden ayırmaq olmur). Ve, nehayet, söhbet burda hemin “böyük nemet”in özünden deyil, az da olsa, leyaqetle ona yaxınlaşmaqdan gedir. Ancaq burda güneşin özüne qeder uçmaq lazım deyil, sadece olaraq, yer üzünde ele bir temiz yere

<< 1 ... 35 36 [37] 38 39 ... 48 >>