Rejissor yeni filminin qehremanını oynamaq üçün genc bir qız axtarırdı. Hetta bunun üçün qezete elan da vermişdi. Aradan çox az bir vaxt keçse de, müraciet edenlerin sayı xeyli çox idi. Buna göre de, heç iki gün keçmemiş namizedleri studiyasına devet etdi...

İndi o, bütün günü fasilesiz gelen namizedlerle söhbet etmiş ve üstelik, xeyli gergin keçen bu söhbetlerden yorğun düşmüşdü. Nefesini yenice dermişdi ki, növbeti namized içeri girdi ve üzünde qeribe bir tebessüm sınaq kamerasının qarşısında oturdu. Genc qızın adı Emil Müller idi. Qısa bir tanışlıqdan sonra rejissor genc qızla söhbete başladı ve başlanğıc üçün: "Çantanızı açıb mene içindekiler barede danışa bilersinizmi?" — dedi. Genc qız elini arxasındakı çantaya uzatdı ve çantadan iri qırmızı alma çıxartdı: «Bu almanı seher meyvelerini refe düzen bir meyvesatan hediyye etdi. Görünür, çox iştaha ile baxmışam»…

Sonra növbe bir kitaba çatdı. Genc qız hele kitabın ilk sehifelerinde olduğunu, ancaq oxuduğu setirlerin ona çox tesir etdiyini dedi. Sonra ise romanın qehremanının maceralarından behs etdi. Sonra genc qız çantadan bir qezet çıxartdı. "İstedad axtarırıq" elanını da o buradan oxumuşdu. Tebii ki, elanlar arasında hele müraciet etmediyi başqa yerler de var idi. Daha sonra çantadan çıxanlar ise genc qızın qeyd defterçesi ve gündeliyi idi. Rejissor sonuncudan istenilen bir sehifeni oxumağıı xahiş etdi. Genc qız gündeliyi açdı ve bir az da utancaq ifade ile oxudu. Elbette ki, oxuduğu şeyler son günler yaşadığı hadiseler barede idi. Sonra genc qız elini çantanın «gizli cibine» atdı ve oradan iki şekil çıxartdı. Şekillerden biri yatan genc bir oğlanın şekli idi: «Bu menim qardaşımın şeklidir», — deye genc qız izah etdi, — "Şekil çekdirmeyi heç sevmir. Buna göre de, şeklini ancaq yatanda çeke bilirem...". İkinci şekil ise anasının evlenmezden evvel çekdirdiyi şekil idi ve nedense, o anasının bu şeklini indiki şekillerinden daha çox sevirdi. Genc qızın çantasından çıxarıb böyük tebiilikle teqdim etdiyi her

[1] 2 >>