da berk sixaraq: - Incidirem he? Sen agrinin ne oldugunu bilirsen?! Uzume bax! Dua eleki qizsan.. Yoxsa sene men ne eliyeceyimi bilirdim.. Get o zibile de chatdir ki, kishiliyi varsa qarshima cixsin. Senin kimi her exlaqsizi göndermesin ayagima..
Zaur: Emil besdi! Burax qizi.. Ne olub sene?!
Melek qolunun agrisina döze bilmirdi.
- Yalvariram burax meni.. Menim bir gunahim yoxdur. Her sheyi o eletdirdi. Meni tehdid edirdi. Men qorxurdum...
- Besdi bos-bos danisdin. Senin menliyin olsaydi elemezdin butun bunlari. Seni de onu da...
Zaur Emili kenara chekerek, divara iteledi.
- Özune gel!! Bu sene yarashmir..
- Onlar insanlarin heyatiyla oynasinlar, menim etdiyim mene yarashmasin he?! Kim bes durduracaq belelerini? Allahsizlar!! Yaziq deyil o qiza? Neye gore butun bunlari yashamalidi? O alchaqinda cezasini ayri verecem, o hec...
Zaur: Qardashim, bir sakitles.. Sakit beyinle dusunek.
Emil: Biz bele terbiye aldiq heyatdan? Haqqsizliga dozecek qeder acizik biz? Emilin gözleri nifretle dolu idi. Yumrugunu sixaraq defelerce divara vururdu..
Emil: Tapacam onu.. Yerin dibinde de olsa, ona dunyani dar eliyecem. Nigari tapmaq lazimdi.
Zaur: Duz deyirsen, bu Melek gedib chatdirsa o Nazim Nigara nese ede biler. Sirf senden heyfini almaq uchun..
Emil: Men o ishi hell eliyecem.. Gelecem birazdan.
Emil chekilerek ordan uzaqlashir.
Nigar perishan veziyyetde eve daxil oldu. Ayaqlari onu özű ile aparmirdi sanki.. Yorulmushdu artiq űzerinde olan bu mesuliyyetden. Her gun yeni heyata baslamag űmidi ile qalxsada, bu gun dűnenden daha da sixintili gelirdi ona. Ayaqqabilarini chixardaraq, qonaq otagina kecdi. Otaq boyu gezinerek, ne edeceyi haqqda uzun-uzun dushunurdu. Bir terefe xesteliyi, diger terefde insanlarin menasiz baxishlari, ata evine getmek isteyi, butun fikirler bir-birin arxasiyca ardi kesilmeden gelirdi. Qefl doyunen qapinin sesi, onu fikirlerinden yayindirdi. Nigar tez teleserek qapiya dogru getdi ve desteyinden tutaraq ozune teref

<< 1 ... 100 101 [102] 103 104 ... 157 >>