Rauf: Eledir ki, var.
Nazim: Atanla 2 il önce is birliyimiz olub. Melum meseledir ki, sen o vaxt ushaq evinde idin.
Rauf: Metlebe kecin. Menden isteyiniz nedir? Her halda atam haqqinda danishmaga gelmemisiz.
Nazim gűlűmseyerek:
- Yox cavan oglan.) Seninle meselemiz tam basqadir. Menim adim Nazimdi.
- Bele getse axsama kimi burdayiq.
- Bir deqiqe. Gel kechek mashinda sohbetimizi davam etdirek.
Rauf qarshisinda dayanan 30-35 yash arasinda olan uca boy, eyni zamanda seliqeli shekilde geyinmish bu adami bir műddet suzerek, birlikde mashina kecmeye raziliq verir
Nigar ayagini özune dogru bűkerek deniz kenarinda eyleshmisdi. Ellerini isti quma toxundurub, teselli alirmish kimi defelerce tekrarlayirdi. Dalgalarin her gelishinde sindirim qayalara chirpinishi, sonra geri qayidaraq denizin derinliyine qerq olmasi, görule bilecek en gözel menzere idi. Nigar bashini dizine qoyaraq, gözlerini yumub burda ebedi qalmaq istedi...
Eslinde o atdigi addimdan cox peshmanciliq cekirdi. Onsuz yasaya bilmeyeceyini bilirdi. Nigar butunlukde onu özune baglamishdi.
Rauf: Hm.. bele cixir ki sen Emili incitmek uchun menden istifade etmek isteyirsen? Men artiq qarishmiram ele meselelere.. Öz ishivi özűn hell ele. Rauf elini tutacaga atib, qapini acmaq isteyirdi ki Nazim onu qolundan tutub dayandirdi.
- Bele tez qerar verme. Dusunmek ucun hele vaxtin var.. Qarshiligini da alacaqsan.
- Nazim bey, gulunc danishirsiz... Meni bu sohbete qatmagin yeri yoxdur. Dűzdű onlarla problemim var. Ancaq onlara ve xususende Emile qarshi sherefsizlik etmerem. Size de meslehet gormurem. O bunun altinda qalmaz hec vaxt.
- Bilinir ki, hele böyumemisen.. Neise. Fikrini deyishsen meni harda tapacagini bilirsen.
Rauf qapini acharaq mashindan enir. Nazim ise, mashini ishe salaraq sűr'etle ordan uzaqlashir.
Zaur: Anlamiram... Sene bunu etmemeli idi.
Emil: Men bu qeder sheyi göze aldim, ona dogru addimladim. O ise geriye bele baxmadan getdi...
Ayan: Of Nika.. Niye bele

<< 1 ... 107 108 [109] 110 111 ... 157 >>